هنگامی که غده تیروئید مبتلا به سرطان تیروئید شده باشد متخصصان جراحی آن را از طریق عمل جراحی تیروئید خارج خواهند کرد. البته در مواردی که حتی احتمال سرطان هم زیاد باشد، تیروئید باید برداشته شود. زمانی که اندازه غده تیروئید بسیار بزرگ شود، طوری که باعث فشار روی راه تنفس یا بلعیدن شود که در این حالت نیز جراحی تیروئید باید انجام شود، حتی اگر غده دچار سرطان نباشد.
در صورت بدخیم بودن غده عمل جراحی تیروئید باید بسرعت انجام شود. خوشبختانه بیمار اگر به موقع عمل شود، احتمال درمان قطعی و ریشه کن شدن سرطان تیروئید وجود دارد. در صورت پشت سر انداختن درمان امکان برداشتن کامل غده سرطانی به صفر می رسد و همچنین موجب پخش شدن سلول های سرطانی در غدد لنفاوی و دیگر اعضای بدن مانند کبد ، ریه و استخوان می شود.
در پرکاری تیروئید زمانیکه مصرف دارو نتیجه موثر را ندهد ، کار به عمل جراحی تیروئید کشیده شده و جراحی می تواند بیماری را ریشه‌کن کرده و نیاز مصرف مداوم دارو را برطرف کند.
کم کاری تیروئید ( هایپوتیروئیدی )
پرکاری تیروئید ( هایپرتیروئیدی )
بزرگی غده ی تیروئید ( گواتر )
توده های تیروئید
سرطان تیروئید
التهاب تیروئید ( تیروئیدیت )
پورت گذاری در کشورهای پیشرفته جهان برای شیمی درمانی بیماران از تخریب رگهای محیطی و ایجاد مشکلاتی بیشتر برای بیماران جلوگیری می کند. تزریق مکرر در افرادی که نیاز به شیمی درمانی دارند، باعث سوراخ کردن رگ های مختلف آنها و همچنین سوزش، درد و سرخی پوست بدن می شود که علاوه بر این موارد باعث از دست دادن رگ های محیطی و مشکلات جدیدی برای این بیماران می شود. یک لوله ی فی یا پلاستیکی زیر پوست فرد بیمار کاشته شده و از راه یک لوله به رگ مرکزی بدن وصل و تزریقات وریدی مثل شیمی درمانی به راحتی به وسیله آن انجام می گیرد.
اگر کاتتر پورت در محل قفسه سینه قرار بگیرد بهتر است زیرا در حالت به عروق ژوگلولار و ساب کلاوین نزدیک خواهند بود. نوک کاتتر دقیقا در نقطه ورود ورید و ناکاو فوقانی به قلب قرار خواهد گرفت.
با استفاده از پورت می توان به راحتی به ورید های مرکزی دسترسی پیدا کرد. این پورت ها در زیر پوست قابل مشاهده و لمس نیستند و قطر آنها بیشتر از ورید های اطراف می باشد. برای پورت گذاری از ورید های ناحیه ی ترقوه و قلب بیشتر استفاده می شود.
جراحی پورت گذاری سرپایی می باشد که بعد از چند ساعت بیمار می تواند به منزل برگردد و در شرایطی استریل در اتاق عمل و با بی حسی موضعی زیر پوست کار گذاشته می شود و با استفاده از نخ قابل جذب از طریق شیوه پلاستیک بازسازی می شود.
اگر فرد بیمار به درستی از پورت مراقبت کند تا انتهای دوره شیمی درمانی و تا ماه ها در صورت وم قابل استفاده می باشد.
بهتر است قبل از پرداختن به جراحی سرطان دستگاه گوارش یک مقدمه ای از این سرطان داشته باشیم.
در ابتدا باید ذکر شود که متاسفانه اکثریت جامعه فکر میکنند این بیماری فقط برای دیگران پیش می‌آید و به همین دلیل نسبت به عوامل خطرساز آن بی‌اهمیت هستند. سرطان علت اصلی مرگ و میر در ایران است. در واقع منشا اصلی تبدیل شدن برخی سلول ها به سلول های سرطانی مبهم و متفاوت است، جالب است بدانید بیماری سرطان دستگاه گوارش تنها به ژنتیک متکی نمی‌باشد و در واقع سلول های بدن همه ی افراد، از نظر ژنتیکی مستعد سرطانی شدن هستند. سرطان دستگاه گوارش، اندام هایی مری، معده، روده کوچک، روده بزرگ، کبد، کیسه صفرا و لوزالمعده را در بر می گیرد.
شاید بتوان گفت جراحی سرطان دستگاه گوارش یکی از درمان های کلی می باشد که پزشک می تواند آنرا انتخاب نماید.
سرطان معده جزء شایع تربن سرطان ها در دنیا میباشد. درمان، با انجام عمل جراحی سرطان معده و برداشتن تمام یا قسمتی از معده با توجه به میزان پیشروی سرطان، انجام می‌گیرد. این نوع جراحی سرطان دستگاه گوارش بهتر است توسط متخصصین خبره صورت گیرد.
سرطان لوزالمعده چهارمین سرطان شایع در دنیا می باشد . تنها روش درمان، انجام عمل جراحی سرطان لوزالمعده است که ممکن است همزمان با شیمی درمانی و رادیو درمانی انجام گیرد. جراح با توجه به محل و اندازه تومور، میزان پیشروی سرطان و سلامت عمومی بیمار ممکن است بخشی و یا کل لوزالمعده را از بدن خارج کند.
تمامی سرطان‌های روده، با ایجاد پولیپ‌های خوش‌خیم شروع میشود که به مرور زمان به صورت سرطان ظاهر میشود. درمان با در نظر گرفتن نوع سرطان، پیشروی سرطان ، سن و شرایط فرد بیمار میتواند از طریق روش های رادیو درمانی، شیمی درمانی و یا جراحی صورت بگیرد.
جراحی سرطان روده برای برداشتن قسمتی و یا تمام روده، کولکتومی نامیده می شود که میتواند با استفاده از تکنیک لاپاروسکوپی انجام شود. طی پروسه جراحی، ابزارهای باریکی از طریق شکاف‌های کوچک داخل بدن بیمار می شود و بخشی از روده و بافت‌های مجاور آن که سرطانی شده‌اند، جدا و خارج میکند.
سرطان‌های سیستم صفراوی غالبا کمیاب هستند. سرطان مجرای صفراوی هنگامی آغاز میشود که سلولهای سالم مجرای صفراوی تغییرمی کنند و رشد خارج از کنترلی داشته باشند و باعث ایجاد توده شوند که «تومور» نامیده میشود. به سرطان مجرای صفراوی بیشتر اوقات کلانژیوکارسینوما گفته میشود. برای درمان این سرطان شاید تنها راه جراحی سرطان مجرای صفراوی باشد
تومور ممکن است سرطانی یا خوش‌خیم باشد.تومورهای بدخیم را سرطانی می نامند که به معنای رشد و انتشار به دیگر بخش‌های بدن است. تومور خوش‌خیم با توجه به اینکه رشد میکند امّا به دیگر قسمت های بدن منتشر نمی شود .
به بخشی از مجرای صفراوی که بیرون از کبد است، خارج‌کبدی (اکستراهپاتیک) گفته میشود. این نوع از سرطان ، متداول ترین محل سرطان‌های صفراوی می باشد که به راحتی قابل درمان است .
محل نسبتاً متداول دیگر برای سرطان مجرای صفراوی نقطه‌ی اتصال مجرای هپاتیک راست و چپ می باشد. توموری که از این محل منشأ می‌گیرد نیز، هرازگاه تومور کلات‌اسکین گفته میشود.
حدوداً ۵ تا ۱۰ درصد سرطان‌های مجرای صفراوی، درون‌کبدی می باشند. این سرطان‌ها درون کبد قرارگرفته اند.
این راهکار برای شرایطی است که تومور به بخش‌های دیگری غیر از مجرا انتشار نیافته باشد. همچنین جراحی میتواند دربرگیرنده ی برداشتن غده های لنفاوی جهت کنترل برای سرطان باشد. غده های لنفاوی اندام هایی کوچک و بیضوی شکل می باشند و نقش موثری در مقاومت مقابل عفونت‌ها ایفا میکنند.
اگر سرطان نزدیک به کبد باشد، جراح باید قسمتی از کبد را هم برش دهد. بخش باقی‌مانده از کبد کارکرد کل کبد را بر عهده می گیرد. در بعضی از موارد، در عرض چند هفته کبد به اندازه‌ی طبیعی خود برمیگردد.
سرطان معده یکی از شایع ترین سرطان ها در جهان است که علت مشخصی برای آن پیدا نشده است و متاسفانه در مراحل اولیه قابل تشخیص نبوده و علائم چندانی ندارد. اکثر افراد زمانی از بیماری خود اطلاع می‌یابند که بیماری آنها پیشرفت کرده است. خوشبختانه در صورت تشخیص زودهنگام، سرطان معده درمان میشود. درمان اصلی سرطان معده در مراحل اولیه جراحی است و در صورت نیاز رادیوتراپی و شیمی درمانی به صورت تکمیلی انجام می شود.
طی دو سه ساله اخیر، بارها مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی تهران اعلام کرده سرطان معده عامل اصلی علت مرگ و میر بیماران مبتلا به سرطان در کشور است.
افراد میانسال و مسنی که دچار علائم گوارشی بویژه احساس نفخ، پری معده، ترش کردن، آروغ زدن، تهوع و استفراغ میشوند در اولین فرصت به متخصص گوارش مراجعه کنند تا تحت آندوسکوپی از حیث تائید سلامت و خوش خیم بودن زخم‌های احتمالی معده قرار بگیرند.
این توصیه از آن رو حائز اهمیت است که سرطان معده علائم اختصاصی مشخصی ندارد و معمولا مبتلایان با نشانه‌هایی مثل پری و نفخ بالای شکم، سوزش سردل و ترش کردن در مراحل اولیه بیماری مراجعه میکنند. البته در مراحل پیشرفته‌تر بیماری، عوارضی چون گیر کردن غذا در قسمت فوقانی معده و انتهای مری و تورم شکم نیز بروز میکند.
در مواردی که سرطان به بقیه ارگان‌های بدن متاستاز داده باشد نیز با عوارضی چون درد ناحیه فوقانی شکم و راست شکم، زردی، خارش بدن، درد استخوان (در صورت درگیری استخوانها)، درگیری مغز یا مشکلات کلیوی همراه است.
برخی از علائم سرطان معده عبارتند از :
سو هاضمه یا سوزش معده
یبوست و یا اسهال
احساس گیر کردن غذا در گلو در هنگام غذا خوردن
آروغ زدن بعد از هر وعده‌ی غذایی
احساس درد یا ناراحتی در شکم
بی‌اشتها بودن
حالت تهوع و استفراغ، خصوصاً بالا آوردن غذاهای سفت فوراً بعد از خوردن آنها
برخی از علائم سرطان پیشرفته‌ی معده
دفع مدفوع خونی ویا بالا آوردن خون
احساس ضعف و سستی
کاهش وزن بدون داشتن هیچ علتی
استعمال دخانیات، مصرف نوشیدنی های الکلی و نوشیدن بیش از حد قهوه از جمله علل تاثیرگذار بروز سرطان لوزالمعده یا پانکراس است. البته می توان گفت نوع تغذیه تاثیری در پیشگیری از بیماری، ایجاد یا پیشرفت بیش تر سرطان پانکراس ندارد. سرطان لوزالمعده در دنیا رو به گسترش و فزونی است و عمدتا رده سنی میان سالی تا پیری را درگیر میکند. معمولا این بیماری در میان مردان بیش تر از ن شایع می باشد و البته این تفاوت چشم گیر نمی باشد.
وجود علائمی نظیر نفخ شدید سر معده،دیابت و یا احساس سوء هاضمه باید افراد را نسبت به وجود این بیماری حساس کند.
لوزالمعده بافت غده‌ای شکل می باشد که کم کاری آن موجب بروز بیماری دیابت میگردد و انسولین ترشح کرده و ممکن است اسیدهای هضمی را ملتهب کند.
مجرای ترشح لوزالمعده با مجرای کیسه صفرا مشترک است و زمانیکه سنگی در کیسه صفرا ایجاد شود قادر است موجب انسداد این مجرای مشترک گردد.
لوزالمعده یا پانکراس از سه بخش سر، میانه و دم (انتهایی) متشکل می شود که عمدتا سر پانکراس دچار سرطان میشود. سرطان پانکراس در مراحل اولیه شکل گیری علامت و نشانی از خود نشان نمی‌دهد یا اگر هم علامتی داشته باشد بسیار ضعیف و خفیف می باشد. به همین علت عمده بیماران پی به وجود این بیماری نمی برند و البته گاهی برخی از افراد با دردهای سرمعده مواجه می شوند.
گاهی اوقات سرطان لوزالمعده موجب انسداد مجرای صفراوی می شود که در این صورت رنگ پوست بیمار به زردی متمایل میگردد و موجب یرقان انسدادی میشود که در این مرحله سرطان از دسته پیشرفته به حساب می آید.
درمان اصلی این بیماری در صورت تشخیص به موقع و قبل از گسترش ناحیه سرطانی که باعث درگیری اندام های اطراف لوزالمعده ، بافت پشت لوزالمعده ، بافت کبد و طحال رسوخ کند و موجب سرطانی شدن آن ها شود ، عمل جراحی سرطان لوزالمعده می باشد.
قبل از گسترش و پیشرفته شدن بیماری، بیمار تحت معاینه دقیق قرار گرفته و در صورت انجام آزمایشات مربوطه پزشک متوجه وجود تومور و بیماری می گردد که با انجام جراحی و نمونه برداری نتیجه حاصله بسیار مسرت بخش خواهد بود.
در اوان شکل گیری سرطان روده بزرگ در صورتیکه سرطان، به پولیپ‌های واقع در منطقه ای مشخص محدود و در دوره اولیه شکل گیری باشد، جراح قادر است ناحیه سرطانی را به طور کامل با استفاده از کولونوسکوپی نابود سازد. پولیپ‌های بزرگتر با استفاده از برش اندوسکوپیک در لایه مخاطی (برش موال) خارج می شود. اگر نتیجه این اقدام منجر به نابودی کامل ناحیه سرطانی باشد ، شیوه درمان دیگری نیاز نخواهد بود.
به منظور ریشه کن کردن دسته پیشرفته تر از پولیپ‌هایی که با کولونوسکوپی برداشته نمی شوند ، از عمل جراحی لاپاروسکوپی سرطان روده می توان استفاده نمود.
در جراحی سرطان روده بزرگ و کوچک چند برش کوچک روی جداره شکم ایجاد می شود و با استفاده از همین برش ها تجهیزات پیشرفته مجهز به دوربین برای بررسی روده بزرگ وارد بدن می شود که با صفحه نمایشگر قابل رویت و ردگیری است. در این جراحی نمونه‌برداری از غدد لنفاوی قرار گرفته در ناحیه متاثر ازسرطان امکان پذیر می باشد.
در صورتیکه سرطان درون یا به صورت فراگیر در سراسر این اندام رشد کرده باشد ، عمل کولکتومی به منظور برداشتن قسمت متاثر از سرطان و بافت های طبیعی در دو سمت نواحی سرطانی در دستور کار قرار می گرد. همچنین غده‌های لنفاوی نواحی مجاور نیز توسط جراحی روده بزرگ برداشته میشوند و سرطانی شدن آن ها به صورت موشکافانه مورد بررسی قرار می گیرد. در اکثریت مواقع امکان اتصال قسمت ها و بافت های سالم روده بزرگ یا راست روده در جراحی امکان پذیر می باشد.
در صورتی که این اقدام در جراحی ممکن نباشد (به عنوان مثال سرطان مجرای خروجی راست روده را نیز مستعد سرطان کرده باشد) به کار بردن کولوستومی موقت یا دائمی در جراحی محتمل خواهد شد که بدین منظور حفره ای در جداره شکم از قسمت باقی مانده ایجاد گشته تا مواد زائد از این حفره خارج شود و به کیسه‌ای خاص و متصل به این حفره ساکشن شود.
در صورت استفاده موقت ازکولوستومی ، هدف بهبودی راست روده یا روده بزرگ پس از عمل جراحی می باشد؛ اما در برخی موارد دائمی بودن استفاده از کولوستومی محتمل می باشد.
در صورت پیشرفته بودن و غیر قابل کنترل بودن سرطان و یا شرایط نامطلوب جسمی ، به بیمار توصیه اکید میشود تا به منظور رفع انسداد روده بزرگ و عوارض ایجاد شده دیگر، جهت تسکین و تخقیف علائم نسبت به عمل جراحی روده اقدام شود. هدف از این جراحی بهبودی سرطان نمی باشد بلکه نشانه‌ها و علائمی مانند درد و خونریزی را التیام می‌بخشد
در صورتیکه انجام جراحی امکان پذیر باشد ، بهترین شیوه درمانی انتخاب شده است. جراحی روده کوچک با کم ترین تهاجم برای ریشه کن کردن تومور و بافت‌های متاثر نواحی جانبی انجام میشود. با در نظر گرفتن اندازه و محل قرارگیری تومور دو قسمت از روده کوچک پس از برداشتن غده به هم متصل میشود و یا با کنار گذاشتن قسمتی از روده متاثر از جراحی از مسیر پروسه گوارش اصطلاحا بای‌پس صورت می گیرد. پس از انجام جراحی توسط هر یک از دو روش ، روده به کارکرد معمول و طبیعی خود دست خواهد یافت.
عروق کاروتیدی دو رگ بسیار بزرگ می باشند ، که خونی را که در آن اکسیژن وجود دارد را به بخش بزرگی از قسمت قدامی مغز می رسانند. در این قسمت ، کارکردهایی مثل تأمل و فکر کردن ، صحبت کردن و کنترل سیگنال‌های حسی و حرکتی انجام میشود. نبض عروق کاروتیدی در دو طرف گردن و قسمت زیر فک به خوبی حس می شود.
در بسیاری از موارد سبب تنگی عروق کاروتیدی تصلب شرایین می باشد. جمع شدن رسوبات چربی در دیواره‌ی رگ باعث به وجود آمدن پلاک میشود که به جداره‌ی رگ چسبیده اند و با بزرگ شدن آهسته آن تنگ شدن عروق و کاهش میزان جریان خون به مغز و حتی بسته شدن کامل آن اتفاق می افتد.
یکی از مهم ترین راه های پیشگیری از انسداد عروق کاروتیدی، ترک سیگار خطر بروز تنگی عروق کاروتیدی و عروق قلبی را کاهش میدهد.
غذاهایی با چربی و کلسترول کم استفاده کنید.از سبزیجات، گوشت سفید (از خوردن گوشت قرمز دوری کنید)، میوه و غلات شامل فیبر بیشتراستفاده کنید. از خوردن غذاهای فرآوری شده و غذاهای چرب و ترانس دوری کنید.
بالا بودن میزان قند خون میتواند باعث التهاب و صدمه رساندن به جداره‌ی عروق کاروتیدی شود. با ورزش کردن و خوردن غذاهای کم قند ، تلاش کنید تا میزان قند خون خود را تحت مراقبت داشته باشید. افرادی که دچار دیابت می باشند احتمالا به دارو یا درمان‌های دیگر احتیاج خواهند داشت.
عدم تحرک و ورزش نکردن ممکن است باعث افزایش وزن و افزایش فشار و سطح کلسترول خون شود. ورزش کردن موجب بهره مندی از وزنی نرمال می باشد و خطر مبتلا شدن به بیماریهای عروقی و تنگی عروق کاروتیدی را کم می کند .
افزایش فشار خون سبب التهاب، فرسایش و آسیب دیدن جداره ی رگها در بدن میشود و احتمال مبتلاشدن به تنگی عروق کاروتیدی را افزایش میدهد. فشار خون در اکثر افراد باید کمتر از ۱۴۰/۹۰ باشد.
پیش از آنکه به مباحث درمان و جراحی واریس پا بپردازیم بهتر است با توضیحی مختصر با واریس آشنا شویم.
سیاهرگ‌های واریسی بیماری شایع در بین افراد جامعه می باشد، از هر ۱۰ نفر فرد بزرگسال، حدود ۳ نفر ممکن است دچار واریس پا شوند.
معمولا شخص مبتلا بیماری های زمینه ای ندارد و بدون هیچ دلیل روشنی دچار واریس میشود. این عارضه شایع عوارض جانبی دردناکی دارد و باعث اختلال در انجام کارهای روزمره می شود.
حتی اگر این سیاهرگ ها دیده نشوند ممکن است به مرور زمان بدترشده و باعث به وجود آمدن نارسایی مزمن وریدی یا CVI شود. خوشبختانه روش های موثری برای درمان و معالجه وجود دارد که در ادامه به آنها می پردازیم.
بیمار باید سعی کند تا در مرحله ی اول مدت زمان طولانی روی پاهایش نایستد.
انجام تمرینات ورزشی و استراحت دادن به پا میتواند در طول پروسه درمان موثر باشد.
در صورت داشتن اضافه وزن و چاقی، کاهش وزن می تواند موثر باشد.
جوراب های مخصوص واریس باعث اصلاح گردش خون می شود و همین امر سبب بهبود سیاهرگ های واریسی می شود.
البته برای کسانی که دچار مشکلاتی مانند (بیماری های عروق محیطی) هستند این جوراب ها توصیه نمی شود. پس باید در ابتدا یک مشاور عروقی شما را ارزیابی کند و در صورت نیاز از جوراب های مخصوص واریس استفاده کنید.
در بسیاری از بیماران این روش به صورت بلند مدت استفاده می شود زیرا آنها تمایل و یا امکان انجام عمل جراحی واریس پا را ندارند و یا ممکن است دچار مشکل در سیاهرگ های عمقی و سطحی خود باشند.
در واقع می شود بسیاری از سیاهرگ های واریسی را با بیهوشی موضعی درمان کرد، به طوری که بیمار بعد از گذشت نیم ساعت تا یک ساعت بعد از عمل جراجی از کلینیک مرخص می شود.
فرایند عمل جراحی واریس پا برای درمان سیاهرگ های واریسی را یک روز در نظر بگیرید. ولی در صورتی که بیمار هر دو پایش را عمل کند به صورت همزمان باید یک شب در بیمارستان بستری شود.
در عمل جراحی سیاهرگ های واریسی شما را بیهوش میکنند و در طول زمان هیچ دردی احساس نخواهید کرد.
برای دستیابی به سیاهرگ واریسی شکافی در کشاله ران و پشت زانو ایجاد می شود، پس از آن سیاهرگ واریسی را در قسمت بالایی پا می بندند تا جریان خون نتواند از آن عبور کند.
در ادامه جراح با ایجاد شکاف پشت زانو یک سیم نازک وارد سیاهرگ واریسی میکند.
در واقع انسداد شریانی بیماری از یک بیماری مشخص به نام تصلب شرایین، که به دلیل وجود ماده ای مومی شکل در درون رگها است، سرچشمه می گیرد. این ماده را به نام پلاک می شناسند.
زمانی که در درون رگ ها پلاک به مقادیر کافی انباشته شود، عروق مسدود شده و جریان عادی خون آهسته و یا از حرکت باز می ایستد. این جریان خون کند امکان دارد به اختلال “ایسکمی” خاتمه یابد. ایسکمی هنگامی واقع می شود که در سلول های بدن به مقدار لازم اکسیژن وجود نداشته باشد. سرخرگهای محیطی بسته شده در ناحیه پایین بدن، عمدتا موجب درد و احساس ناراحتی، گرفتگی و اسپاسم در پاها می گردد. اقداماتی مانند سیگار کشیدن، دیابت، فشار خون بالا و کلسترول بالا قادرند تولید پلاک ها را توسعه دهند.
عموما بیمارانی که به انسداد شریانی دچار می شوند، احساس درد و ناراحتی را در ناحیه باسن و رانها (با توجه به ناحیه ای که انسداد به وقوع پیوسته است) احساس می کنند. معمولا، مقدار و شدت دردی که بیمار متحمل می شود نشانه ای است از شدت انسدادی که در شریان رخ داده است. در حالت خطرناک بیماری، انگشتان پا تغییر رنگ داشته و امکان دارد به رنگی آبی شکل متمایل شوند. در این شرایط دمای پا پایین است و نبض در آن ضعیف می باشد. حتی در حالت شدیدتر، بافت از بین می رود که به دنبال همین موضوع احتمال قطع عضو دور از تصور نمی باشد.
در پاره ای از اوقات گرفتگی عضلات پا، هنگامی که قدم می زند بیش تر رخ می دهد. این درد غالبا با افزایش فعالیت های بدنی فزونی می یابد. به این گرفتگی عضلات پا اصطلاحا لنگش متناوب گفته می شود. همانطور که درد قفسه سینه حاصل از مشکلات قلبی که با استراحت از بین می رود، در مورد لنگش متناوب نیز صادق است و این گرفتگی با استراحت تقلیل می یابد. همچنین سردی هوا و استفاده بعضی از داروها احتمال درد ساق پا را افزایش می دهند.
این بیماری با گوش فرا دادن پزشک معالج به توضیحات شما و کنترل نبض در شریان پا متوجه انسداد احتمالی شریان شوند.
همچنین در ادامه معالج از آزمایش های زیر ممکن است بهره جوید:
تست آرتیروگرافی که عموما در حالاتی که وضعیت خطرناک و بغرنج است و معالج نیت دارد که از راه پوست عمل جراحی انجام دهد، مورد تجویز قرار می گیرد.این تست امکان تحلیل خطرناک یا معمول بودن انسداد شریان را فراهم می آورد.
آزمایش سونوگرافی که توسط امواج صوتی ،تصویری از نحوه عبور جریان خون در شریان ها ارائه می دهد.
در صورتی که انسداد شدید نباشد می توان آن را با ترک سیگار، ورزش روزانه و منظم و همچنین کاهش وزن کنترل کرد.
جهت درمان انسداد شریانی، آنژیوپلاستی بوسیله بالون و یا استنت محیطی برای عروقی که شدیدا مسدود شده اند تجویز می گردند که به کار بردن این روش ها مستم وجود درد یا علائم به خصوص دیگر می باشد.
همچنین شیوه درمان دیگری به نام جراحی بای پس عروق محیطی وجود دارد که این شیوه جریان خون را درناحیه اطراف عروق تنگ برقرار کرده و سبب درمان انسدادهای شریانی می شود. در واقع در جراحی انسدادهای شریانی، ناحیه انسداد از ناحیه عبور جریان خون خارج شده و به نوعی این ناحیه دور زده می شود. جراح با ایجاد برشی در قسمتی از پا یا دست و یا حتی زیر شکم و یا ابزاری مصنوعی و یا با بهره گیری از پیوند رگ(استفاده از رگ های خود بیمار)دو نقطه پایین و بالای ناحیه انسداد را به هم متصل کرده و ناحیه انسداد از ناحیه عبور جریان کنار زده می شود.
عمل جراحی کیسه صفرا بطور کلی به دو روش باز و لاپاراسکوپی کیسه صفرا انجام میشود. در روش باز با برش پوستی معمولاً زیر دنده‌ها در سمت راست، کیسه صفرا و سنگها خارج میشود.
در روش لاپاراسکوپی چند سوراخ کوچک حدود ۵/۱-۱ سانتیمتری در پوست شکم ایجاد شده و عمل جراحی از این طریق انجام میشود.
عمل جراحی کیسه صفرا خصوصاً در بین خانم‌ها بسیار شایع است و با انجام این عمل جراحی علاوه بر از بین بردن درد از بروز عوارض ذکر شده و همچنین سرطان کیسه صفرا جلوگیری میشود.
مهمترین سوالی که در زمینه جراحی لاپاراسکوپی کیسه صفرا برای بیماران مطرح میشود، مزایا و معایب استفاده از این روش است. البته نباید انتظار داشته باشیم لاپاراسکوپی بدون عارضه باشد و هیچ مشکلی برای فرد ایجاد نکندو اینکه برداشتن کیسه صفرا قطعا عوارضی خواهد داشت ولی در مقایسه با اعمال جراحی باز عوارض بسیار کمتری ایجاد خواهد کرد. در پایین بیشتر به این موضوع می پردازیم.
* به عنوان مثال چسبندگی یکی از مشکلاتی است که پس از عمل جراحی باز ممکن است برای فرد ایجاد شود، اما در لاپاراسکوپی چون شکم باز نمی‌شود، در معرض هوای محیط قرار نمی‌گیرد و بافت بدن با لوازمی که هنگام عمل استفاده میشود تماس ندارد، چسبندگی خیلی کمتری ایجاد میکند.
* در جراحی لاپاراسکوپی کیسه صفرا پس از ایجاد سوراخ های کوچک روی شکم (حداکثر ۴ سوراخ ۰٫۵-۱ سانتیمتری) و پر کردن داخل شکم با گاز co2، دوربین های مخصوص واردشکم شده و توسط وسایل و سیستم های پیشرفته عمل جراحی جهت بیماران انجام می شود. باتوجه باینکه در این روش از دوربین های خاص استفاده می شود و ا مکان بزرگنمایی تا ۱۸برابر وجود دارد، دید جراح بسیار بهتراز جراحی باز می باشد.
* یکی از فواید لاپاراسکوپی کیسه صفرا کوچک بودن اسکار عمل (جای زخم) است، به عنوان مثال اگر عمل جراحی بستن لوله‌های رحم به روش جراحی باز انجام شود، باید برش جراحی حداقل به اندازه هفت تا هشت سانتیمتر ایجاد شود، اما در این روش با دو سوراخ نیم سانتیمتری تا حداکثر یک سانتیمتری می‌توان عمل را انجام داد. با توجه به این که در روش لاپاراسکوپی اسکار عمل کوچک‌تر از جراحی باز است، انتظار می‌رود عوارض و مشکلات پس از عمل نیز کمتر باشد.
* از طرف دیگر در روش لاپاروسکوپی سیستم ایمنی بیمار کمتر مختل می شود و بیمار سریع تر به وضعیت فیزیولویک قبل از عمل برمی گردد و عفونت زخم کمتر می باشد. همچنین بیماران زودتر از بیمارستان ترخیص شده و سریع تر به کار برمی گردند.
* نهایتاًچون برش ها بسیار کوچک هستند درد بیمار پس از عمل کمتر است و از نظرزیبایی نیز نتایج بسیار بهتری دارد. این مسئله هم از نظر زیبایی به نفع بیمار است و هم به او کمک میکند پس از جراحی خیلی سریعتر به زندگی روزمره برگردد و کارهای عادی را از سر بگیرد.
درمان و جراحی زخم پای دیابتی را متخصصان جراحی عروق انجام می دهند. در واقع برخی مواقع بهترین راه درمانی ممکن است جراحی باشد. در برخی موارد، زخم پای دیابتی بدتر می شود و به شدت عفونت می کنند و التیام پیدا نمی کنند.
در واقع عفونت پا گسترش پیدا کرده و به مفاصل و استخوان‌های مجاور سرایت خواهد کرد. در این صورت درمان زخم پای دیابتی حتی با مصرف یک دوره طولانی از آنتی بیوتیک‌ها نیز دشوار خواهد بود. معمولاَ بافت ناحیه پا نمی‌تواند زنده بماند و تنها راه حل این است که با جراحی زخم پای دیابتی قسمت عفونی شده را برداشت (قطع کردن اندام مربوطه).
ابتلا به دیابت با مزه (DM) سبب بروز عوارض گوناگون می شود بالا بودن مقدار قند در خون به مدت طولانی سبب بروز عوارضی در اعصاب، کلیه ها، چشم و رگ های خونی می گردد.
دیابت سبب کاهش توانایی بدن در مقابله با عفونت ها می شود. اگر دیابت به خوبی کنترل نشود تخریب ارگانها واختلال در سیستم ایمنی افزایش می یابد. از جمله عوارض جدی دیابت مشکلات پای دیابتی است. مشکلات شایع مرتبط با پا در افراد مبتلا به دیابت خیلی سریع به مشکلات حاد و جدی تبدیل می شوند.
تخریب سیستم عصبی درفرد مبتلا به دیابت ممکن است سبب بی حسی در پاها گردد. این تخریب می تواند ترشح طبیعی عرق و چربی که سبب لطافت ونرمی پوست می شوند را مختل کند. این عوامل دست دردست یکدیگر می توانند منجر به ایجاد فشار غیر طبیعی بروی پوست، استخوانها و مفاصل پا به هنگام راه رفتن گردند و این موضوع میتواند سبب ایجاد ترک و حتی زخم بروی پوست شود.
تخریب عروق خونی و اختلال در فعالیت سیستم ایمنی به علت دیابت موجب بروز اختلال در بهبود زخم ها می گردد. ایجاد عفونت باکتریایی در پوست ، بافت پیوندی، ماهیچه ها و استخوانها به دلیل اختلالات ذکر شده، تقویت میشود. این عفونت ها می تواند به گانگرن بیانجامند. به دلیل کاهش جریان خون، آنتی بیوتیک ها نمی توانند به راحتی به محل عفونت برسند. غالباً تنها درمان پای گانگرن شده، قطع آن عضو است . چنانچه عفونت وارد جریان خون شود، می تواند زندگی فرد را تهدید کند.
اگر چه امروزه در روشهای درمان پای دیابتی پیشرفتهای زیادی شده است، اما پیشگیری یعنی کنترل صحیح قند خون میتواند بهترین راه جلوگیری از عوارض دیابت باشد.
افراد مبتلا به دیابت باید درمورد چگونگی معاینات پا و چگونگی تشخیص علایم اولیه ی مشکلات پای دیابتی آموزش داده شوند.
بیماران باید در مورد مدیریت مراقبت های پا در خانه و نحوه ی تشخیص و زمان مراجعه به پزشک آموزش ببینند . همچنین باید از موارد اورژانس مراجعه به پزشک درمورد مشکلات حاد پا آگاهی یابند.
چندین فاکتور مختلف می تواند سبب افزایش خطر ابتلا به مشکلات پای دیابتی و بروز عفونت درپاها شود:
هنگامی که غده تیروئید مبتلا به سرطان تیروئید شده باشد متخصصان جراحی آن را از طریق عمل جراحی تیروئید خارج خواهند کرد. البته در مواردی که حتی احتمال سرطان هم زیاد باشد، تیروئید باید برداشته شود. زمانی که اندازه غده تیروئید بسیار بزرگ شود، طوری که باعث فشار روی راه تنفس یا بلعیدن شود که در این حالت نیز جراحی تیروئید باید انجام شود، حتی اگر غده دچار سرطان نباشد.
در صورت بدخیم بودن غده عمل جراحی تیروئید باید بسرعت انجام شود. خوشبختانه بیمار اگر به موقع عمل شود، احتمال درمان قطعی و ریشه کن شدن سرطان تیروئید وجود دارد. در صورت پشت سر انداختن درمان امکان برداشتن کامل غده سرطانی به صفر می رسد و همچنین موجب پخش شدن سلول های سرطانی در غدد لنفاوی و دیگر اعضای بدن مانند کبد ، ریه و استخوان می شود.
در پرکاری تیروئید زمانیکه مصرف دارو نتیجه موثر را ندهد ، کار به عمل جراحی تیروئید کشیده شده و جراحی می تواند بیماری را ریشه‌کن کرده و نیاز مصرف مداوم دارو را برطرف کند.
کم کاری تیروئید ( هایپوتیروئیدی )
پرکاری تیروئید ( هایپرتیروئیدی )
بزرگی غده ی تیروئید ( گواتر )
توده های تیروئید
سرطان تیروئید
التهاب تیروئید ( تیروئیدیت )
پورت گذاری در کشورهای پیشرفته جهان برای شیمی درمانی بیماران از تخریب رگهای محیطی و ایجاد مشکلاتی بیشتر برای بیماران جلوگیری می کند. تزریق مکرر در افرادی که نیاز به شیمی درمانی دارند، باعث سوراخ کردن رگ های مختلف آنها و همچنین سوزش، درد و سرخی پوست بدن می شود که علاوه بر این موارد باعث از دست دادن رگ های محیطی و مشکلات جدیدی برای این بیماران می شود. یک لوله ی فی یا پلاستیکی زیر پوست فرد بیمار کاشته شده و از راه یک لوله به رگ مرکزی بدن وصل و تزریقات وریدی مثل شیمی درمانی به راحتی به وسیله آن انجام می گیرد.
اگر کاتتر پورت در محل قفسه سینه قرار بگیرد بهتر است زیرا در حالت به عروق ژوگلولار و ساب کلاوین نزدیک خواهند بود. نوک کاتتر دقیقا در نقطه ورود ورید و ناکاو فوقانی به قلب قرار خواهد گرفت.
با استفاده از پورت می توان به راحتی به ورید های مرکزی دسترسی پیدا کرد. این پورت ها در زیر پوست قابل مشاهده و لمس نیستند و قطر آنها بیشتر از ورید های اطراف می باشد. برای پورت گذاری از ورید های ناحیه ی ترقوه و قلب بیشتر استفاده می شود.
جراحی پورت گذاری سرپایی می باشد که بعد از چند ساعت بیمار می تواند به منزل برگردد و در شرایطی استریل در اتاق عمل و با بی حسی موضعی زیر پوست کار گذاشته می شود و با استفاده از نخ قابل جذب از طریق شیوه پلاستیک بازسازی می شود.
اگر فرد بیمار به درستی از پورت مراقبت کند تا انتهای دوره شیمی درمانی و تا ماه ها در صورت وم قابل استفاده می باشد.
بهتر است قبل از پرداختن به جراحی سرطان دستگاه گوارش یک مقدمه ای از این سرطان داشته باشیم.
در ابتدا باید ذکر شود که متاسفانه اکثریت جامعه فکر میکنند این بیماری فقط برای دیگران پیش می‌آید و به همین دلیل نسبت به عوامل خطرساز آن بی‌اهمیت هستند. سرطان علت اصلی مرگ و میر در ایران است. در واقع منشا اصلی تبدیل شدن برخی سلول ها به سلول های سرطانی مبهم و متفاوت است، جالب است بدانید بیماری سرطان دستگاه گوارش تنها به ژنتیک متکی نمی‌باشد و در واقع سلول های بدن همه ی افراد، از نظر ژنتیکی مستعد سرطانی شدن هستند. سرطان دستگاه گوارش، اندام هایی مری، معده، روده کوچک، روده بزرگ، کبد، کیسه صفرا و لوزالمعده را در بر می گیرد.
شاید بتوان گفت جراحی سرطان دستگاه گوارش یکی از درمان های کلی می باشد که پزشک می تواند آنرا انتخاب نماید.
سرطان معده جزء شایع تربن سرطان ها در دنیا میباشد. درمان، با انجام عمل جراحی سرطان معده و برداشتن تمام یا قسمتی از معده با توجه به میزان پیشروی سرطان، انجام می‌گیرد. این نوع جراحی سرطان دستگاه گوارش بهتر است توسط متخصصین خبره صورت گیرد.
سرطان لوزالمعده چهارمین سرطان شایع در دنیا می باشد . تنها روش درمان، انجام عمل جراحی سرطان لوزالمعده است که ممکن است همزمان با شیمی درمانی و رادیو درمانی انجام گیرد. جراح با توجه به محل و اندازه تومور، میزان پیشروی سرطان و سلامت عمومی بیمار ممکن است بخشی و یا کل لوزالمعده را از بدن خارج کند.
تمامی سرطان‌های روده، با ایجاد پولیپ‌های خوش‌خیم شروع میشود که به مرور زمان به صورت سرطان ظاهر میشود. درمان با در نظر گرفتن نوع سرطان، پیشروی سرطان ، سن و شرایط فرد بیمار میتواند از طریق روش های رادیو درمانی، شیمی درمانی و یا جراحی صورت بگیرد.
جراحی سرطان روده برای برداشتن قسمتی و یا تمام روده، کولکتومی نامیده می شود که میتواند با استفاده از تکنیک لاپاروسکوپی انجام شود. طی پروسه جراحی، ابزارهای باریکی از طریق شکاف‌های کوچک داخل بدن بیمار می شود و بخشی از روده و بافت‌های مجاور آن که سرطانی شده‌اند، جدا و خارج میکند.
سرطان‌های سیستم صفراوی غالبا کمیاب هستند. سرطان مجرای صفراوی هنگامی آغاز میشود که سلولهای سالم مجرای صفراوی تغییرمی کنند و رشد خارج از کنترلی داشته باشند و باعث ایجاد توده شوند که «تومور» نامیده میشود. به سرطان مجرای صفراوی بیشتر اوقات کلانژیوکارسینوما گفته میشود. برای درمان این سرطان شاید تنها راه جراحی سرطان مجرای صفراوی باشد
تومور ممکن است سرطانی یا خوش‌خیم باشد.تومورهای بدخیم را سرطانی می نامند که به معنای رشد و انتشار به دیگر بخش‌های بدن است. تومور خوش‌خیم با توجه به اینکه رشد میکند امّا به دیگر قسمت های بدن منتشر نمی شود .
به بخشی از مجرای صفراوی که بیرون از کبد است، خارج‌کبدی (اکستراهپاتیک) گفته میشود. این نوع از سرطان ، متداول ترین محل سرطان‌های صفراوی می باشد که به راحتی قابل درمان است .
محل نسبتاً متداول دیگر برای سرطان مجرای صفراوی نقطه‌ی اتصال مجرای هپاتیک راست و چپ می باشد. توموری که از این محل منشأ می‌گیرد نیز، هرازگاه تومور کلات‌اسکین گفته میشود.
حدوداً ۵ تا ۱۰ درصد سرطان‌های مجرای صفراوی، درون‌کبدی می باشند. این سرطان‌ها درون کبد قرارگرفته اند.
این راهکار برای شرایطی است که تومور به بخش‌های دیگری غیر از مجرا انتشار نیافته باشد. همچنین جراحی میتواند دربرگیرنده ی برداشتن غده های لنفاوی جهت کنترل برای سرطان باشد. غده های لنفاوی اندام هایی کوچک و بیضوی شکل می باشند و نقش موثری در مقاومت مقابل عفونت‌ها ایفا میکنند.
اگر سرطان نزدیک به کبد باشد، جراح باید قسمتی از کبد را هم برش دهد. بخش باقی‌مانده از کبد کارکرد کل کبد را بر عهده می گیرد. در بعضی از موارد، در عرض چند هفته کبد به اندازه‌ی طبیعی خود برمیگردد.
سرطان معده یکی از شایع ترین سرطان ها در جهان است که علت مشخصی برای آن پیدا نشده است و متاسفانه در مراحل اولیه قابل تشخیص نبوده و علائم چندانی ندارد. اکثر افراد زمانی از بیماری خود اطلاع می‌یابند که بیماری آنها پیشرفت کرده است. خوشبختانه در صورت تشخیص زودهنگام، سرطان معده درمان میشود. درمان اصلی سرطان معده در مراحل اولیه جراحی است و در صورت نیاز رادیوتراپی و شیمی درمانی به صورت تکمیلی انجام می شود.
طی دو سه ساله اخیر، بارها مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی تهران اعلام کرده سرطان معده عامل اصلی علت مرگ و میر بیماران مبتلا به سرطان در کشور است.
افراد میانسال و مسنی که دچار علائم گوارشی بویژه احساس نفخ، پری معده، ترش کردن، آروغ زدن، تهوع و استفراغ میشوند در اولین فرصت به متخصص گوارش مراجعه کنند تا تحت آندوسکوپی از حیث تائید سلامت و خوش خیم بودن زخم‌های احتمالی معده قرار بگیرند.
این توصیه از آن رو حائز اهمیت است که سرطان معده علائم اختصاصی مشخصی ندارد و معمولا مبتلایان با نشانه‌هایی مثل پری و نفخ بالای شکم، سوزش سردل و ترش کردن در مراحل اولیه بیماری مراجعه میکنند. البته در مراحل پیشرفته‌تر بیماری، عوارضی چون گیر کردن غذا در قسمت فوقانی معده و انتهای مری و تورم شکم نیز بروز میکند.
در مواردی که سرطان به بقیه ارگان‌های بدن متاستاز داده باشد نیز با عوارضی چون درد ناحیه فوقانی شکم و راست شکم، زردی، خارش بدن، درد استخوان (در صورت درگیری استخوانها)، درگیری مغز یا مشکلات کلیوی همراه است.
برخی از علائم سرطان معده عبارتند از :
سو هاضمه یا سوزش معده
یبوست و یا اسهال
احساس گیر کردن غذا در گلو در هنگام غذا خوردن
آروغ زدن بعد از هر وعده‌ی غذایی
احساس درد یا ناراحتی در شکم
بی‌اشتها بودن
حالت تهوع و استفراغ، خصوصاً بالا آوردن غذاهای سفت فوراً بعد از خوردن آنها
برخی از علائم سرطان پیشرفته‌ی معده
دفع مدفوع خونی ویا بالا آوردن خون
احساس ضعف و سستی
کاهش وزن بدون داشتن هیچ علتی
استعمال دخانیات، مصرف نوشیدنی های الکلی و نوشیدن بیش از حد قهوه از جمله علل تاثیرگذار بروز سرطان لوزالمعده یا پانکراس است. البته می توان گفت نوع تغذیه تاثیری در پیشگیری از بیماری، ایجاد یا پیشرفت بیش تر سرطان پانکراس ندارد. سرطان لوزالمعده در دنیا رو به گسترش و فزونی است و عمدتا رده سنی میان سالی تا پیری را درگیر میکند. معمولا این بیماری در میان مردان بیش تر از ن شایع می باشد و البته این تفاوت چشم گیر نمی باشد.
وجود علائمی نظیر نفخ شدید سر معده،دیابت و یا احساس سوء هاضمه باید افراد را نسبت به وجود این بیماری حساس کند.
لوزالمعده بافت غده‌ای شکل می باشد که کم کاری آن موجب بروز بیماری دیابت میگردد و انسولین ترشح کرده و ممکن است اسیدهای هضمی را ملتهب کند.
مجرای ترشح لوزالمعده با مجرای کیسه صفرا مشترک است و زمانیکه سنگی در کیسه صفرا ایجاد شود قادر است موجب انسداد این مجرای مشترک گردد.
لوزالمعده یا پانکراس از سه بخش سر، میانه و دم (انتهایی) متشکل می شود که عمدتا سر پانکراس دچار سرطان میشود. سرطان پانکراس در مراحل اولیه شکل گیری علامت و نشانی از خود نشان نمی‌دهد یا اگر هم علامتی داشته باشد بسیار ضعیف و خفیف می باشد. به همین علت عمده بیماران پی به وجود این بیماری نمی برند و البته گاهی برخی از افراد با دردهای سرمعده مواجه می شوند.
گاهی اوقات سرطان لوزالمعده موجب انسداد مجرای صفراوی می شود که در این صورت رنگ پوست بیمار به زردی متمایل میگردد و موجب یرقان انسدادی میشود که در این مرحله سرطان از دسته پیشرفته به حساب می آید.
درمان اصلی این بیماری در صورت تشخیص به موقع و قبل از گسترش ناحیه سرطانی که باعث درگیری اندام های اطراف لوزالمعده ، بافت پشت لوزالمعده ، بافت کبد و طحال رسوخ کند و موجب سرطانی شدن آن ها شود ، عمل جراحی سرطان لوزالمعده می باشد.
قبل از گسترش و پیشرفته شدن بیماری، بیمار تحت معاینه دقیق قرار گرفته و در صورت انجام آزمایشات مربوطه پزشک متوجه وجود تومور و بیماری می گردد که با انجام جراحی و نمونه برداری نتیجه حاصله بسیار مسرت بخش خواهد بود.
در اوان شکل گیری سرطان روده بزرگ در صورتیکه سرطان، به پولیپ‌های واقع در منطقه ای مشخص محدود و در دوره اولیه شکل گیری باشد، جراح قادر است ناحیه سرطانی را به طور کامل با استفاده از کولونوسکوپی نابود سازد. پولیپ‌های بزرگتر با استفاده از برش اندوسکوپیک در لایه مخاطی (برش موال) خارج می شود. اگر نتیجه این اقدام منجر به نابودی کامل ناحیه سرطانی باشد ، شیوه درمان دیگری نیاز نخواهد بود.
به منظور ریشه کن کردن دسته پیشرفته تر از پولیپ‌هایی که با کولونوسکوپی برداشته نمی شوند ، از عمل جراحی لاپاروسکوپی سرطان روده می توان استفاده نمود.
در جراحی سرطان روده بزرگ و کوچک چند برش کوچک روی جداره شکم ایجاد می شود و با استفاده از همین برش ها تجهیزات پیشرفته مجهز به دوربین برای بررسی روده بزرگ وارد بدن می شود که با صفحه نمایشگر قابل رویت و ردگیری است. در این جراحی نمونه‌برداری از غدد لنفاوی قرار گرفته در ناحیه متاثر ازسرطان امکان پذیر می باشد.
در صورتیکه سرطان درون یا به صورت فراگیر در سراسر این اندام رشد کرده باشد ، عمل کولکتومی به منظور برداشتن قسمت متاثر از سرطان و بافت های طبیعی در دو سمت نواحی سرطانی در دستور کار قرار می گرد. همچنین غده‌های لنفاوی نواحی مجاور نیز توسط جراحی روده بزرگ برداشته میشوند و سرطانی شدن آن ها به صورت موشکافانه مورد بررسی قرار می گیرد. در اکثریت مواقع امکان اتصال قسمت ها و بافت های سالم روده بزرگ یا راست روده در جراحی امکان پذیر می باشد.
در صورتی که این اقدام در جراحی ممکن نباشد (به عنوان مثال سرطان مجرای خروجی راست روده را نیز مستعد سرطان کرده باشد) به کار بردن کولوستومی موقت یا دائمی در جراحی محتمل خواهد شد که بدین منظور حفره ای در جداره شکم از قسمت باقی مانده ایجاد گشته تا مواد زائد از این حفره خارج شود و به کیسه‌ای خاص و متصل به این حفره ساکشن شود.
در صورت استفاده موقت ازکولوستومی ، هدف بهبودی راست روده یا روده بزرگ پس از عمل جراحی می باشد؛ اما در برخی موارد دائمی بودن استفاده از کولوستومی محتمل می باشد.
در صورت پیشرفته بودن و غیر قابل کنترل بودن سرطان و یا شرایط نامطلوب جسمی ، به بیمار توصیه اکید میشود تا به منظور رفع انسداد روده بزرگ و عوارض ایجاد شده دیگر، جهت تسکین و تخقیف علائم نسبت به عمل جراحی روده اقدام شود. هدف از این جراحی بهبودی سرطان نمی باشد بلکه نشانه‌ها و علائمی مانند درد و خونریزی را التیام می‌بخشد
در صورتیکه انجام جراحی امکان پذیر باشد ، بهترین شیوه درمانی انتخاب شده است. جراحی روده کوچک با کم ترین تهاجم برای ریشه کن کردن تومور و بافت‌های متاثر نواحی جانبی انجام میشود. با در نظر گرفتن اندازه و محل قرارگیری تومور دو قسمت از روده کوچک پس از برداشتن غده به هم متصل میشود و یا با کنار گذاشتن قسمتی از روده متاثر از جراحی از مسیر پروسه گوارش اصطلاحا بای‌پس صورت می گیرد. پس از انجام جراحی توسط هر یک از دو روش ، روده به کارکرد معمول و طبیعی خود دست خواهد یافت.
عمل جراحی کیسه صفرا بطور کلی به دو روش باز و لاپاراسکوپی کیسه صفرا انجام میشود. در روش باز با برش پوستی معمولاً زیر دنده‌ها در سمت راست، کیسه صفرا و سنگها خارج میشود.
در روش لاپاراسکوپی چند سوراخ کوچک حدود ۵/۱-۱ سانتیمتری در پوست شکم ایجاد شده و عمل جراحی از این طریق انجام میشود.
عمل جراحی کیسه صفرا خصوصاً در بین خانم‌ها بسیار شایع است و با انجام این عمل جراحی علاوه بر از بین بردن درد از بروز عوارض ذکر شده و همچنین سرطان کیسه صفرا جلوگیری میشود.
مهمترین سوالی که در زمینه جراحی لاپاراسکوپی کیسه صفرا برای بیماران مطرح میشود، مزایا و معایب استفاده از این روش است. البته نباید انتظار داشته باشیم لاپاراسکوپی بدون عارضه باشد و هیچ مشکلی برای فرد ایجاد نکندو اینکه برداشتن کیسه صفرا قطعا عوارضی خواهد داشت ولی در مقایسه با اعمال جراحی باز عوارض بسیار کمتری ایجاد خواهد کرد. در پایین بیشتر به این موضوع می پردازیم.
* به عنوان مثال چسبندگی یکی از مشکلاتی است که پس از عمل جراحی باز ممکن است برای فرد ایجاد شود، اما در لاپاراسکوپی چون شکم باز نمی‌شود، در معرض هوای محیط قرار نمی‌گیرد و بافت بدن با لوازمی که هنگام عمل استفاده میشود تماس ندارد، چسبندگی خیلی کمتری ایجاد میکند.
* در جراحی لاپاراسکوپی کیسه صفرا پس از ایجاد سوراخ های کوچک روی شکم (حداکثر ۴ سوراخ ۰٫۵-۱ سانتیمتری) و پر کردن داخل شکم با گاز co2، دوربین های مخصوص واردشکم شده و توسط وسایل و سیستم های پیشرفته عمل جراحی جهت بیماران انجام می شود. باتوجه باینکه در این روش از دوربین های خاص استفاده می شود و ا مکان بزرگنمایی تا ۱۸برابر وجود دارد، دید جراح بسیار بهتراز جراحی باز می باشد.
* یکی از فواید لاپاراسکوپی کیسه صفرا کوچک بودن اسکار عمل (جای زخم) است، به عنوان مثال اگر عمل جراحی بستن لوله‌های رحم به روش جراحی باز انجام شود، باید برش جراحی حداقل به اندازه هفت تا هشت سانتیمتر ایجاد شود، اما در این روش با دو سوراخ نیم سانتیمتری تا حداکثر یک سانتیمتری می‌توان عمل را انجام داد. با توجه به این که در روش لاپاراسکوپی اسکار عمل کوچک‌تر از جراحی باز است، انتظار می‌رود عوارض و مشکلات پس از عمل نیز کمتر باشد.
* از طرف دیگر در روش لاپاروسکوپی سیستم ایمنی بیمار کمتر مختل می شود و بیمار سریع تر به وضعیت فیزیولویک قبل از عمل برمی گردد و عفونت زخم کمتر می باشد. همچنین بیماران زودتر از بیمارستان ترخیص شده و سریع تر به کار برمی گردند.
* نهایتاًچون برش ها بسیار کوچک هستند درد بیمار پس از عمل کمتر است و از نظرزیبایی نیز نتایج بسیار بهتری دارد. این مسئله هم از نظر زیبایی به نفع بیمار است و هم به او کمک میکند پس از جراحی خیلی سریعتر به زندگی روزمره برگردد و کارهای عادی را از سر بگیرد.
عروق کاروتیدی دو رگ بسیار بزرگ می باشند ، که خونی را که در آن اکسیژن وجود دارد را به بخش بزرگی از قسمت قدامی مغز می رسانند. در این قسمت ، کارکردهایی مثل تأمل و فکر کردن ، صحبت کردن و کنترل سیگنال‌های حسی و حرکتی انجام میشود. نبض عروق کاروتیدی در دو طرف گردن و قسمت زیر فک به خوبی حس می شود.
در بسیاری از موارد سبب تنگی عروق کاروتیدی تصلب شرایین می باشد. جمع شدن رسوبات چربی در دیواره‌ی رگ باعث به وجود آمدن پلاک میشود که به جداره‌ی رگ چسبیده اند و با بزرگ شدن آهسته آن تنگ شدن عروق و کاهش میزان جریان خون به مغز و حتی بسته شدن کامل آن اتفاق می افتد.
یکی از مهم ترین راه های پیشگیری از انسداد عروق کاروتیدی، ترک سیگار خطر بروز تنگی عروق کاروتیدی و عروق قلبی را کاهش میدهد.
غذاهایی با چربی و کلسترول کم استفاده کنید.از سبزیجات، گوشت سفید (از خوردن گوشت قرمز دوری کنید)، میوه و غلات شامل فیبر بیشتراستفاده کنید. از خوردن غذاهای فرآوری شده و غذاهای چرب و ترانس دوری کنید.
بالا بودن میزان قند خون میتواند باعث التهاب و صدمه رساندن به جداره‌ی عروق کاروتیدی شود. با ورزش کردن و خوردن غذاهای کم قند ، تلاش کنید تا میزان قند خون خود را تحت مراقبت داشته باشید. افرادی که دچار دیابت می باشند احتمالا به دارو یا درمان‌های دیگر احتیاج خواهند داشت.
عدم تحرک و ورزش نکردن ممکن است باعث افزایش وزن و افزایش فشار و سطح کلسترول خون شود. ورزش کردن موجب بهره مندی از وزنی نرمال می باشد و خطر مبتلا شدن به بیماریهای عروقی و تنگی عروق کاروتیدی را کم می کند .
افزایش فشار خون سبب التهاب، فرسایش و آسیب دیدن جداره ی رگها در بدن میشود و احتمال مبتلاشدن به تنگی عروق کاروتیدی را افزایش میدهد. فشار خون در اکثر افراد باید کمتر از ۱۴۰/۹۰ باشد.
درمان و جراحی زخم پای دیابتی را متخصصان جراحی عروق انجام می دهند. در واقع برخی مواقع بهترین راه درمانی ممکن است جراحی باشد. در برخی موارد، زخم پای دیابتی بدتر می شود و به شدت عفونت می کنند و التیام پیدا نمی کنند.
در واقع عفونت پا گسترش پیدا کرده و به مفاصل و استخوان‌های مجاور سرایت خواهد کرد. در این صورت درمان زخم پای دیابتی حتی با مصرف یک دوره طولانی از آنتی بیوتیک‌ها نیز دشوار خواهد بود. معمولاَ بافت ناحیه پا نمی‌تواند زنده بماند و تنها راه حل این است که با جراحی زخم پای دیابتی قسمت عفونی شده را برداشت (قطع کردن اندام مربوطه).
ابتلا به دیابت با مزه (DM) سبب بروز عوارض گوناگون می شود بالا بودن مقدار قند در خون به مدت طولانی سبب بروز عوارضی در اعصاب، کلیه ها، چشم و رگ های خونی می گردد.
دیابت سبب کاهش توانایی بدن در مقابله با عفونت ها می شود. اگر دیابت به خوبی کنترل نشود تخریب ارگانها واختلال در سیستم ایمنی افزایش می یابد. از جمله عوارض جدی دیابت مشکلات پای دیابتی است. مشکلات شایع مرتبط با پا در افراد مبتلا به دیابت خیلی سریع به مشکلات حاد و جدی تبدیل می شوند.
تخریب سیستم عصبی درفرد مبتلا به دیابت ممکن است سبب بی حسی در پاها گردد. این تخریب می تواند ترشح طبیعی عرق و چربی که سبب لطافت ونرمی پوست می شوند را مختل کند. این عوامل دست دردست یکدیگر می توانند منجر به ایجاد فشار غیر طبیعی بروی پوست، استخوانها و مفاصل پا به هنگام راه رفتن گردند و این موضوع میتواند سبب ایجاد ترک و حتی زخم بروی پوست شود.
تخریب عروق خونی و اختلال در فعالیت سیستم ایمنی به علت دیابت موجب بروز اختلال در بهبود زخم ها می گردد. ایجاد عفونت باکتریایی در پوست ، بافت پیوندی، ماهیچه ها و استخوانها به دلیل اختلالات ذکر شده، تقویت میشود. این عفونت ها می تواند به گانگرن بیانجامند. به دلیل کاهش جریان خون، آنتی بیوتیک ها نمی توانند به راحتی به محل عفونت برسند. غالباً تنها درمان پای گانگرن شده، قطع آن عضو است . چنانچه عفونت وارد جریان خون شود، می تواند زندگی فرد را تهدید کند.
اگر چه امروزه در روشهای درمان پای دیابتی پیشرفتهای زیادی شده است، اما پیشگیری یعنی کنترل صحیح قند خون میتواند بهترین راه جلوگیری از عوارض دیابت باشد.
افراد مبتلا به دیابت باید درمورد چگونگی معاینات پا و چگونگی تشخیص علایم اولیه ی مشکلات پای دیابتی آموزش داده شوند.
بیماران باید در مورد مدیریت مراقبت های پا در خانه و نحوه ی تشخیص و زمان مراجعه به پزشک آموزش ببینند . همچنین باید از موارد اورژانس مراجعه به پزشک درمورد مشکلات حاد پا آگاهی یابند.
چندین فاکتور مختلف می تواند سبب افزایش خطر ابتلا به مشکلات پای دیابتی و بروز عفونت درپاها شود:
هنگامی که غده تیروئید مبتلا به سرطان تیروئید شده باشد متخصصان جراحی آن را از طریق عمل جراحی تیروئید خارج خواهند کرد. البته در مواردی که حتی احتمال سرطان هم زیاد باشد، تیروئید باید برداشته شود. زمانی که اندازه غده تیروئید بسیار بزرگ شود، طوری که باعث فشار روی راه تنفس یا بلعیدن شود که در این حالت نیز جراحی تیروئید باید انجام شود، حتی اگر غده دچار سرطان نباشد.
در صورت بدخیم بودن غده عمل جراحی تیروئید باید بسرعت انجام شود. خوشبختانه بیمار اگر به موقع عمل شود، احتمال درمان قطعی و ریشه کن شدن سرطان تیروئید وجود دارد. در صورت پشت سر انداختن درمان امکان برداشتن کامل غده سرطانی به صفر می رسد و همچنین موجب پخش شدن سلول های سرطانی در غدد لنفاوی و دیگر اعضای بدن مانند کبد ، ریه و استخوان می شود.
در پرکاری تیروئید زمانیکه مصرف دارو نتیجه موثر را ندهد ، کار به عمل جراحی تیروئید کشیده شده و جراحی می تواند بیماری را ریشه‌کن کرده و نیاز مصرف مداوم دارو را برطرف کند.
کم کاری تیروئید ( هایپوتیروئیدی )
پرکاری تیروئید ( هایپرتیروئیدی )
بزرگی غده ی تیروئید ( گواتر )
توده های تیروئید
سرطان تیروئید
التهاب تیروئید ( تیروئیدیت )
پورت گذاری در کشورهای پیشرفته جهان برای شیمی درمانی بیماران از تخریب رگهای محیطی و ایجاد مشکلاتی بیشتر برای بیماران جلوگیری می کند. تزریق مکرر در افرادی که نیاز به شیمی درمانی دارند، باعث سوراخ کردن رگ های مختلف آنها و همچنین سوزش، درد و سرخی پوست بدن می شود که علاوه بر این موارد باعث از دست دادن رگ های محیطی و مشکلات جدیدی برای این بیماران می شود. یک لوله ی فی یا پلاستیکی زیر پوست فرد بیمار کاشته شده و از راه یک لوله به رگ مرکزی بدن وصل و تزریقات وریدی مثل شیمی درمانی به راحتی به وسیله آن انجام می گیرد.
اگر کاتتر پورت در محل قفسه سینه قرار بگیرد بهتر است زیرا در حالت به عروق ژوگلولار و ساب کلاوین نزدیک خواهند بود. نوک کاتتر دقیقا در نقطه ورود ورید و ناکاو فوقانی به قلب قرار خواهد گرفت.
با استفاده از پورت می توان به راحتی به ورید های مرکزی دسترسی پیدا کرد. این پورت ها در زیر پوست قابل مشاهده و لمس نیستند و قطر آنها بیشتر از ورید های اطراف می باشد. برای پورت گذاری از ورید های ناحیه ی ترقوه و قلب بیشتر استفاده می شود.
جراحی پورت گذاری سرپایی می باشد که بعد از چند ساعت بیمار می تواند به منزل برگردد و در شرایطی استریل در اتاق عمل و با بی حسی موضعی زیر پوست کار گذاشته می شود و با استفاده از نخ قابل جذب از طریق شیوه پلاستیک بازسازی می شود.
اگر فرد بیمار به درستی از پورت مراقبت کند تا انتهای دوره شیمی درمانی و تا ماه ها در صورت وم قابل استفاده می باشد.
بهتر است قبل از پرداختن به جراحی سرطان دستگاه گوارش یک مقدمه ای از این سرطان داشته باشیم.
در ابتدا باید ذکر شود که متاسفانه اکثریت جامعه فکر میکنند این بیماری فقط برای دیگران پیش می‌آید و به همین دلیل نسبت به عوامل خطرساز آن بی‌اهمیت هستند. سرطان علت اصلی مرگ و میر در ایران است. در واقع منشا اصلی تبدیل شدن برخی سلول ها به سلول های سرطانی مبهم و متفاوت است، جالب است بدانید بیماری سرطان دستگاه گوارش تنها به ژنتیک متکی نمی‌باشد و در واقع سلول های بدن همه ی افراد، از نظر ژنتیکی مستعد سرطانی شدن هستند. سرطان دستگاه گوارش، اندام هایی مری، معده، روده کوچک، روده بزرگ، کبد، کیسه صفرا و لوزالمعده را در بر می گیرد.
شاید بتوان گفت جراحی سرطان دستگاه گوارش یکی از درمان های کلی می باشد که پزشک می تواند آنرا انتخاب نماید.
سرطان معده جزء شایع تربن سرطان ها در دنیا میباشد. درمان، با انجام عمل جراحی سرطان معده و برداشتن تمام یا قسمتی از معده با توجه به میزان پیشروی سرطان، انجام می‌گیرد. این نوع جراحی سرطان دستگاه گوارش بهتر است توسط متخصصین خبره صورت گیرد.
سرطان لوزالمعده چهارمین سرطان شایع در دنیا می باشد . تنها روش درمان، انجام عمل جراحی سرطان لوزالمعده است که ممکن است همزمان با شیمی درمانی و رادیو درمانی انجام گیرد. جراح با توجه به محل و اندازه تومور، میزان پیشروی سرطان و سلامت عمومی بیمار ممکن است بخشی و یا کل لوزالمعده را از بدن خارج کند.
تمامی سرطان‌های روده، با ایجاد پولیپ‌های خوش‌خیم شروع میشود که به مرور زمان به صورت سرطان ظاهر میشود. درمان با در نظر گرفتن نوع سرطان، پیشروی سرطان ، سن و شرایط فرد بیمار میتواند از طریق روش های رادیو درمانی، شیمی درمانی و یا جراحی صورت بگیرد.
جراحی سرطان روده برای برداشتن قسمتی و یا تمام روده، کولکتومی نامیده می شود که میتواند با استفاده از تکنیک لاپاروسکوپی انجام شود. طی پروسه جراحی، ابزارهای باریکی از طریق شکاف‌های کوچک داخل بدن بیمار می شود و بخشی از روده و بافت‌های مجاور آن که سرطانی شده‌اند، جدا و خارج میکند.
سرطان‌های سیستم صفراوی غالبا کمیاب هستند. سرطان مجرای صفراوی هنگامی آغاز میشود که سلولهای سالم مجرای صفراوی تغییرمی کنند و رشد خارج از کنترلی داشته باشند و باعث ایجاد توده شوند که «تومور» نامیده میشود. به سرطان مجرای صفراوی بیشتر اوقات کلانژیوکارسینوما گفته میشود. برای درمان این سرطان شاید تنها راه جراحی سرطان مجرای صفراوی باشد
تومور ممکن است سرطانی یا خوش‌خیم باشد.تومورهای بدخیم را سرطانی می نامند که به معنای رشد و انتشار به دیگر بخش‌های بدن است. تومور خوش‌خیم با توجه به اینکه رشد میکند امّا به دیگر قسمت های بدن منتشر نمی شود .
به بخشی از مجرای صفراوی که بیرون از کبد است، خارج‌کبدی (اکستراهپاتیک) گفته میشود. این نوع از سرطان ، متداول ترین محل سرطان‌های صفراوی می باشد که به راحتی قابل درمان است .
محل نسبتاً متداول دیگر برای سرطان مجرای صفراوی نقطه‌ی اتصال مجرای هپاتیک راست و چپ می باشد. توموری که از این محل منشأ می‌گیرد نیز، هرازگاه تومور کلات‌اسکین گفته میشود.
حدوداً ۵ تا ۱۰ درصد سرطان‌های مجرای صفراوی، درون‌کبدی می باشند. این سرطان‌ها درون کبد قرارگرفته اند.
این راهکار برای شرایطی است که تومور به بخش‌های دیگری غیر از مجرا انتشار نیافته باشد. همچنین جراحی میتواند دربرگیرنده ی برداشتن غده های لنفاوی جهت کنترل برای سرطان باشد. غده های لنفاوی اندام هایی کوچک و بیضوی شکل می باشند و نقش موثری در مقاومت مقابل عفونت‌ها ایفا میکنند.
اگر سرطان نزدیک به کبد باشد، جراح باید قسمتی از کبد را هم برش دهد. بخش باقی‌مانده از کبد کارکرد کل کبد را بر عهده می گیرد. در بعضی از موارد، در عرض چند هفته کبد به اندازه‌ی طبیعی خود برمیگردد.
سرطان معده یکی از شایع ترین سرطان ها در جهان است که علت مشخصی برای آن پیدا نشده است و متاسفانه در مراحل اولیه قابل تشخیص نبوده و علائم چندانی ندارد. اکثر افراد زمانی از بیماری خود اطلاع می‌یابند که بیماری آنها پیشرفت کرده است. خوشبختانه در صورت تشخیص زودهنگام، سرطان معده درمان میشود. درمان اصلی سرطان معده در مراحل اولیه جراحی است و در صورت نیاز رادیوتراپی و شیمی درمانی به صورت تکمیلی انجام می شود.
طی دو سه ساله اخیر، بارها مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی تهران اعلام کرده سرطان معده عامل اصلی علت مرگ و میر بیماران مبتلا به سرطان در کشور است.
افراد میانسال و مسنی که دچار علائم گوارشی بویژه احساس نفخ، پری معده، ترش کردن، آروغ زدن، تهوع و استفراغ میشوند در اولین فرصت به متخصص گوارش مراجعه کنند تا تحت آندوسکوپی از حیث تائید سلامت و خوش خیم بودن زخم‌های احتمالی معده قرار بگیرند.
این توصیه از آن رو حائز اهمیت است که سرطان معده علائم اختصاصی مشخصی ندارد و معمولا مبتلایان با نشانه‌هایی مثل پری و نفخ بالای شکم، سوزش سردل و ترش کردن در مراحل اولیه بیماری مراجعه میکنند. البته در مراحل پیشرفته‌تر بیماری، عوارضی چون گیر کردن غذا در قسمت فوقانی معده و انتهای مری و تورم شکم نیز بروز میکند.
در مواردی که سرطان به بقیه ارگان‌های بدن متاستاز داده باشد نیز با عوارضی چون درد ناحیه فوقانی شکم و راست شکم، زردی، خارش بدن، درد استخوان (در صورت درگیری استخوانها)، درگیری مغز یا مشکلات کلیوی همراه است.
برخی از علائم سرطان معده عبارتند از :
سو هاضمه یا سوزش معده
یبوست و یا اسهال
احساس گیر کردن غذا در گلو در هنگام غذا خوردن
آروغ زدن بعد از هر وعده‌ی غذایی
احساس درد یا ناراحتی در شکم
بی‌اشتها بودن
حالت تهوع و استفراغ، خصوصاً بالا آوردن غذاهای سفت فوراً بعد از خوردن آنها
برخی از علائم سرطان پیشرفته‌ی معده
دفع مدفوع خونی ویا بالا آوردن خون
احساس ضعف و سستی
کاهش وزن بدون داشتن هیچ علتی
استعمال دخانیات، مصرف نوشیدنی های الکلی و نوشیدن بیش از حد قهوه از جمله علل تاثیرگذار بروز سرطان لوزالمعده یا پانکراس است. البته می توان گفت نوع تغذیه تاثیری در پیشگیری از بیماری، ایجاد یا پیشرفت بیش تر سرطان پانکراس ندارد. سرطان لوزالمعده در دنیا رو به گسترش و فزونی است و عمدتا رده سنی میان سالی تا پیری را درگیر میکند. معمولا این بیماری در میان مردان بیش تر از ن شایع می باشد و البته این تفاوت چشم گیر نمی باشد.
وجود علائمی نظیر نفخ شدید سر معده،دیابت و یا احساس سوء هاضمه باید افراد را نسبت به وجود این بیماری حساس کند.
لوزالمعده بافت غده‌ای شکل می باشد که کم کاری آن موجب بروز بیماری دیابت میگردد و انسولین ترشح کرده و ممکن است اسیدهای هضمی را ملتهب کند.
مجرای ترشح لوزالمعده با مجرای کیسه صفرا مشترک است و زمانیکه سنگی در کیسه صفرا ایجاد شود قادر است موجب انسداد این مجرای مشترک گردد.
لوزالمعده یا پانکراس از سه بخش سر، میانه و دم (انتهایی) متشکل می شود که عمدتا سر پانکراس دچار سرطان میشود. سرطان پانکراس در مراحل اولیه شکل گیری علامت و نشانی از خود نشان نمی‌دهد یا اگر هم علامتی داشته باشد بسیار ضعیف و خفیف می باشد. به همین علت عمده بیماران پی به وجود این بیماری نمی برند و البته گاهی برخی از افراد با دردهای سرمعده مواجه می شوند.
گاهی اوقات سرطان لوزالمعده موجب انسداد مجرای صفراوی می شود که در این صورت رنگ پوست بیمار به زردی متمایل میگردد و موجب یرقان انسدادی میشود که در این مرحله سرطان از دسته پیشرفته به حساب می آید.
درمان اصلی این بیماری در صورت تشخیص به موقع و قبل از گسترش ناحیه سرطانی که باعث درگیری اندام های اطراف لوزالمعده ، بافت پشت لوزالمعده ، بافت کبد و طحال رسوخ کند و موجب سرطانی شدن آن ها شود ، عمل جراحی سرطان لوزالمعده می باشد.
قبل از گسترش و پیشرفته شدن بیماری، بیمار تحت معاینه دقیق قرار گرفته و در صورت انجام آزمایشات مربوطه پزشک متوجه وجود تومور و بیماری می گردد که با انجام جراحی و نمونه برداری نتیجه حاصله بسیار مسرت بخش خواهد بود.
در اوان شکل گیری سرطان روده بزرگ در صورتیکه سرطان، به پولیپ‌های واقع در منطقه ای مشخص محدود و در دوره اولیه شکل گیری باشد، جراح قادر است ناحیه سرطانی را به طور کامل با استفاده از کولونوسکوپی نابود سازد. پولیپ‌های بزرگتر با استفاده از برش اندوسکوپیک در لایه مخاطی (برش موال) خارج می شود. اگر نتیجه این اقدام منجر به نابودی کامل ناحیه سرطانی باشد ، شیوه درمان دیگری نیاز نخواهد بود.
به منظور ریشه کن کردن دسته پیشرفته تر از پولیپ‌هایی که با کولونوسکوپی برداشته نمی شوند ، از عمل جراحی لاپاروسکوپی سرطان روده می توان استفاده نمود.
در جراحی سرطان روده بزرگ و کوچک چند برش کوچک روی جداره شکم ایجاد می شود و با استفاده از همین برش ها تجهیزات پیشرفته مجهز به دوربین برای بررسی روده بزرگ وارد بدن می شود که با صفحه نمایشگر قابل رویت و ردگیری است. در این جراحی نمونه‌برداری از غدد لنفاوی قرار گرفته در ناحیه متاثر ازسرطان امکان پذیر می باشد.
در صورتیکه سرطان درون یا به صورت فراگیر در سراسر این اندام رشد کرده باشد ، عمل کولکتومی به منظور برداشتن قسمت متاثر از سرطان و بافت های طبیعی در دو سمت نواحی سرطانی در دستور کار قرار می گرد. همچنین غده‌های لنفاوی نواحی مجاور نیز توسط جراحی روده بزرگ برداشته میشوند و سرطانی شدن آن ها به صورت موشکافانه مورد بررسی قرار می گیرد. در اکثریت مواقع امکان اتصال قسمت ها و بافت های سالم روده بزرگ یا راست روده در جراحی امکان پذیر می باشد.
در صورتی که این اقدام در جراحی ممکن نباشد (به عنوان مثال سرطان مجرای خروجی راست روده را نیز مستعد سرطان کرده باشد) به کار بردن کولوستومی موقت یا دائمی در جراحی محتمل خواهد شد که بدین منظور حفره ای در جداره شکم از قسمت باقی مانده ایجاد گشته تا مواد زائد از این حفره خارج شود و به کیسه‌ای خاص و متصل به این حفره ساکشن شود.
در صورت استفاده موقت ازکولوستومی ، هدف بهبودی راست روده یا روده بزرگ پس از عمل جراحی می باشد؛ اما در برخی موارد دائمی بودن استفاده از کولوستومی محتمل می باشد.
در صورت پیشرفته بودن و غیر قابل کنترل بودن سرطان و یا شرایط نامطلوب جسمی ، به بیمار توصیه اکید میشود تا به منظور رفع انسداد روده بزرگ و عوارض ایجاد شده دیگر، جهت تسکین و تخقیف علائم نسبت به عمل جراحی روده اقدام شود. هدف از این جراحی بهبودی سرطان نمی باشد بلکه نشانه‌ها و علائمی مانند درد و خونریزی را التیام می‌بخشد
در صورتیکه انجام جراحی امکان پذیر باشد ، بهترین شیوه درمانی انتخاب شده است. جراحی روده کوچک با کم ترین تهاجم برای ریشه کن کردن تومور و بافت‌های متاثر نواحی جانبی انجام میشود. با در نظر گرفتن اندازه و محل قرارگیری تومور دو قسمت از روده کوچک پس از برداشتن غده به هم متصل میشود و یا با کنار گذاشتن قسمتی از روده متاثر از جراحی از مسیر پروسه گوارش اصطلاحا بای‌پس صورت می گیرد. پس از انجام جراحی توسط هر یک از دو روش ، روده به کارکرد معمول و طبیعی خود دست خواهد یافت.
عروق کاروتیدی دو رگ بسیار بزرگ می باشند ، که خونی را که در آن اکسیژن وجود دارد را به بخش بزرگی از قسمت قدامی مغز می رسانند. در این قسمت ، کارکردهایی مثل تأمل و فکر کردن ، صحبت کردن و کنترل سیگنال‌های حسی و حرکتی انجام میشود. نبض عروق کاروتیدی در دو طرف گردن و قسمت زیر فک به خوبی حس می شود.
در بسیاری از موارد سبب تنگی عروق کاروتیدی تصلب شرایین می باشد. جمع شدن رسوبات چربی در دیواره‌ی رگ باعث به وجود آمدن پلاک میشود که به جداره‌ی رگ چسبیده اند و با بزرگ شدن آهسته آن تنگ شدن عروق و کاهش میزان جریان خون به مغز و حتی بسته شدن کامل آن اتفاق می افتد.
یکی از مهم ترین راه های پیشگیری از انسداد عروق کاروتیدی، ترک سیگار خطر بروز تنگی عروق کاروتیدی و عروق قلبی را کاهش میدهد.
غذاهایی با چربی و کلسترول کم استفاده کنید.از سبزیجات، گوشت سفید (از خوردن گوشت قرمز دوری کنید)، میوه و غلات شامل فیبر بیشتراستفاده کنید. از خوردن غذاهای فرآوری شده و غذاهای چرب و ترانس دوری کنید.
بالا بودن میزان قند خون میتواند باعث التهاب و صدمه رساندن به جداره‌ی عروق کاروتیدی شود. با ورزش کردن و خوردن غذاهای کم قند ، تلاش کنید تا میزان قند خون خود را تحت مراقبت داشته باشید. افرادی که دچار دیابت می باشند احتمالا به دارو یا درمان‌های دیگر احتیاج خواهند داشت.
عدم تحرک و ورزش نکردن ممکن است باعث افزایش وزن و افزایش فشار و سطح کلسترول خون شود. ورزش کردن موجب بهره مندی از وزنی نرمال می باشد و خطر مبتلا شدن به بیماریهای عروقی و تنگی عروق کاروتیدی را کم می کند .
افزایش فشار خون سبب التهاب، فرسایش و آسیب دیدن جداره ی رگها در بدن میشود و احتمال مبتلاشدن به تنگی عروق کاروتیدی را افزایش میدهد. فشار خون در اکثر افراد باید کمتر از ۱۴۰/۹۰ باشد.
سرطان یک تومور بدخیم است که در سلولهای سینه شکل می گیرد. اگر چه اغلب در ن یافت می شود، مردان نیز می توانند به سرطان سینه مبتلا شوند. تعدادی از نشانه های مرتبط با سرطان سینه وجود دارد، اما اولین علامت قابل توجه این است که اغلب یک توده یا ناحیه بافت ضخیم است. یک توده در وما به این معنی نیست که شما سرطان دارید بیشتر توده های سینه سرطانی نیستند. با این حال، همیشه بهتر است که آنها را با دکتر خود بررسی کنید.
درمان سرطان ممکن است شامل جراحی، اشعه، شیمی درمانی، هورمون درمانی، درمان هدفمند یا درمان با استخوان باشد.
موسسه ملی سرطان (NCI) خاطرنشان می کند که حدود ۱۲٫۴ درصد ن در معرض ابتلا به سرطان سینه در طول عمر خود هستند. در سرتاسر جهان، سرطان سینه شایع ترین شکل سرطان در ن است.
اخیرا دکتر چار Clevenger و تیم، در مرکز سرطان Massey Cancer University of Virginia Commonwealth در ریچموند، دریافتند که آنزیم که در نهایت در تولید شیر مادر دخیل است نیز ممکن است نقش مهمی در توسعه سرطان سینه ای داشته باشد.
مطالعات جدیدی از شواهد به دست آمده از برزیل جمع آوری شده ، که نشان می دهد نی که مبتلا به کمبود ویتامین ِD می باشند بعد از شروع یائسگی، احتمال ابتلا به سرطان سینه در آنها افزایش می یابد.
بعضی از عوامل اصلی خطر سرطان عبارتند از ، پیشرفت سن و چاقی بعد از یائسگی.
واریس، خطوط بنفش رنگ یا برجستگی های طنابی شکل است که در پی نارسایی وریدها یا همان سیاهرگ های سطحی اندام تحتانی ایجاد می شود. منظور از نارسایی وریدی آن است که بازگشت خون اندام به سمت قلب به درستی انجام نمی شود…
واریس پادر وریدهای پا، دریچه های لانه کبوتری ای وجود دارد که عملکردش به گونه ای است که با هر انقباض، مقداری خون را به دریچه بالایی پمپاژ می کند و در آنجا منتظر انقباض بعدی می ماند. اگر در اثر عوامل مستعدکننده، دریچه های لانه کبوتری تخریب شوند و خون در ورید باقی بماند، واریس رخ می دهد. در این حالت قطر ورید افزایش می یابد و باعث اختلال بیشتر کار دریچه ها می شود. در پی این اتفاق، طی ماه ها و حتی سال ها فرد با احساس سنگینی در پا مواجه خواهد شد. با گذشت زمان، وریدهای سطحی به شکل طناب های کوتاه نازک روی ساق یا ران پا نمایان می شوند. واریس های شدید ممکن است به عوارضی همچون ورم پا، تخریب پوست و حتی ایجاد زخم در اندام منجر شوند.
افزایش سن، وراثت، ایستادن یا نشستن های طولانی روی صندلی، استعمال دخانیات، ضربه به پا در اثر تصادف یا شکستگی ، مصرف قرص های ضدبارداری یا وجود ه در وریدهای عمقی پا به هر دلیل، از عوامل موثر در بروز واریس هستند.
بروز واریس در ن بیش از مردان است زیرا هورمون هایی که با غلظت بالا در بدن آنها وجود دارد، تا حدی شل کننده دیواره عروق هستند. در دوران بارداری هم به دلیل تغییرات هورمونی و فشاری که در لگن به وریدها وارد می شود، احتمال بروز واریس وجود دارد.
در موارد خفیف واریس، شخص فقط در اندام تحتانی احساس سنگینی می کند. در این شرایط فرد مبتلا باید از ایستادن یا نشستن طولانی مدت اجتناب کند و هنگام نشستن پاهایش را روی بلندی قرار دهد و به تناوب جای ۲ پا را عوض کند. شب ها هم هنگام خواب باید پاها بالاتر از سطح بدن قرار بگیرند.
در واریس پیشرفته استفاده از جوراب واریس توصیه می شود. معمولا علایم با پوشیدن جوراب، تخفیف می یابد و بیش از این اقدامی لازم نیست. البته جوراب های واریس انواع و جنس های مختلفی دارند. برخی از جوراب های نامرغوب ممکن است باعث خارش و آسیب به پوست شوند.
اگر جوراب صحیح طراحی نشده باشد، فشاری که بر اندام وارد می کند، ممکن است باعث بهبود واریس نشود یا حتی آن را تشدید کند. جوراب های واریس با فشاری که وارد می کنند به عضلات پا کمک می کنند خون را تخلیه کنند. استفاده از درمانی?های دارویی که با بازسازی جدار عروق آسیب?دیده، منجر به بهبودی واریس می?شود در گروهی از بیماران توصیه می گردد. در موارد نادر برای درمان واریس، به جراحی یا لیزر نیاز است. این روش ها معمولا فقط در واریس های شدید و عارضه دار توصیه می شوند.
آخرین بررسی‌های انجام شده توسط محققان دانشگاه علوم پزشکی تهران نشان میدهد که ۱۰ تا ۲۰ درصد از جمعیت کشور به بیماری واریس مبتلایند و این در حالی است که اغلب آنان از بیماری خود بی‌اطلاع هستند و در صدد درمان هم نیستند. در این تحقیقات همچنین آمده است که متاسفانه بیماری واریس، ن ۴۰ تا ۵۰ سال را بیشتر از سایر گروه‌های سنی درگیر میکند.
کارشناسان معتقدند، علاوه بر جنسیت و بارداری، سابقه خانوادگی، سرپا ایستادن‌های طولانی، افزایش سن، وزن زیاد و استفاده از داروهای هورمونی نیز از عوامل ابتلا به واریس محسوب میشوند.
آنان می‌گویند، حدود یک چهارم ن کشورمان از واریس رنج می‌برند، ولی بیشتر آنان نسبت به این بیماری بی تفاوت هستند و با خود درمانی، از مراجعه به پزشک سر باز می‌زنند.
در واقع آنچه که درباره ورم کردن گردن بایستی بدنید این است که اگرچه بزرگی و تورم اجزای سیستم لنفی، ارتباطی به فوق تخصص غدد ندارد، ولی به هر حال با توجه به این که متخصص بیماریهای داخلی باید به همه بیماریها اشراف نسبی داشته باشد و بیماران را راهنمایی کند.
گره‌های لنفی که بیشتر مردم به آنها غده لنفی می‌گویند در همه جای بدن وجود دارد. این گره‌ها در واقع محل تجمع سلولهای دفاعی بدن هستند. شبکه لنفاوی از تعداد زیادی گره و رگهای به هم پیوسته تشکیل شده است و یک سیستم دفاعی کامل ایجاد میکند. به این ترتیب مشخص است هر وقت کار دفاعی بدن زیاد میشود، این گره‌ها ورم میکنند و گاه دردناک و آزار دهنده میشوند. به‌این ترتیب وقتی ما متوجه گره‌های لنفی می‌شویم که در واقع اینها بزرگ شده اند .
واقعیت این است که علل بزرگی این غده‌ها بسیار زیاد است. هرگونه عفونت می دهان و دندان‌ها میتواند باعث بزرگ شدن گره‌های لنفی در منطقه زیر فک‌ها شود. عفونت‌های حلق و حنجره هم براحتی موجب بزرگ‌شدن گره‌های اطراف گردن شده و بیمار در بسیاری موارد نگران میشود و به پزشکان مختلف از جمله فوق‌تخصص غدد مراجعه میکند. گره‌های لنفاوی زیر بغل نیز در اثر عفونت‌های دست و بزرگ میشوند.
گاهی برخی بیماریهای می یا بعضی ویروس‌ها می‌توانند گره‌های لنفی مناطق وسیعی از بدن را متورم کنند. به عنوان مثال تب مالت و سل و ویروسی به نام سیتومگال، توانایی وسیعی در تورم گره‌های لنفی دارند.
سردرد ناسی از پارگی آئورتآنوریسم مغز در اثر نازک شدن دیواره شریان ها ایجاد می شود. آنوریسم اغلب در شاخه های شریان ها تشکیل می شود زیرا آن قسمت از رگ ضعیف تر است. تعدادی از عوامل می تواند به ضعف در دیواره عروق کمک کنند و سبب افزایش خطر ابتلا به آنوریسم مغزی شود. آنوریسم مغزی در بزرگسالان بیشتر از کودکان و در ن شایع تر از مردان می باشد. آنوریسم مغز اغلب پس از پاره شدن و تبدیل شدن به یک اورژانس پزشکی شناسایی می شود.
با این حال، آنوریسم مغزی ممکن است در آزمون های تصویربرداری سر، برای شرایط دیگر شناسایی شود. اگر نتایج آزمایش نشان می دهد که یک آنوریسم مغزی دارید شما باید در مورد آن با یک متخصص مغز و اعصاب و یا جراح مغز و اعصاب م کنید.
یک آنوریسم مغز، ضعف در دیواره یک سرخرگ است که خون مغز را تامین می کند. همانطور که خون از طریق رگ های خونی ضعیف عبور می کند فشار خون باعث یک منطقه کوچک متورم بیرون زده مانند یک بادکنک می شود.
آنوریسم می تواند در هر کدام از رگ های خونی در هر نقطه از بدن ایجاد شود اما دو محل رایج تر آنها در آئورت شکمی ( شریان انتقال دهنده خون از قلب به بقیه بدن ) و دیگری در شریان مغز می باشد در اغلب موارد، آنوریسم مغزی باعث عوارضی نمی شود و نادیده انگاشته می شود در موارد نادر، پارگی آنوریسم مغزی، سبب آزاد شدن خون در جمجمه و سکته مغزی رخ می دهد. بسته به شدت خونریزی، منجر به صدمه در مغز یا مرگ می شود.
آنوریسم مغز: برآمدگی و یا بالونی در یک رگ خونی در مغز است. اغلب مانند یک توت حلق آویز در یک ساقه به نظر می رسد. آنوریسم مغز می تواند نشت یا پاره شوند و سبب خونریزی داخل مغز ( سکته هموراژیک ) شود. در اکثر موارد آنوریسم پاره شده مغزی در فضای بین مغز و بافت های نازک پوشش مغز رخ می دهد. این نوع از سکته هموراژیک است خونریزی زیر عنکبوتیه نامیده می شود. آنوریسم پاره شده به سرعت تبدیل به تهدید کننده حیات و نیاز به درمان فوری پزشکی دارد. بیشترآنوریسم های مغز پاره نشده سبب مشکلات سلامت و یا علائم می شود. چنین آنوریسم هایی اغلب در حین انجام آزمایش برای شرایط دیگر، شناسایی می شوند. درمان آنوریسم پاره نشده مغز ممکن است مناسب باشد و در برخی موارد ممکن است از پارگی در آینده جلوگیری کند.
سردرد شدید ناگهانی، نشانه های کلیدی از آنوریسم پاره شده است. این سردرد اغلب بدترین سردردی است که تاکنون تجربه کرده اید. سردرد شدید، تاری دید، تغییر در بیان و درد گردن بسته به محلی که در مغز آسیب دیده دارد.
ابتدا بایستی نگاه کلی ای به عمل تیروئید داشته باشیم که با برداشتن این غده چه مواردی روی خواهند داد. آسیب به اعصاب تارهای صوتی حین برداشتن غده تیروئید از عوارض ناخواسته است.
اعصاب اصلی که تارهای صوتی را عصب‌دهی میکنند در دو طرف چسبیده به زیر غده تیروئید وارد حنجره میشوند. علاوه بر آن یک جفت عصب فرعی هم از بالا چسبیده به لبه‌های فوقانی غده تیروئید در دو طرف وارد حنجره میشوند. در عمل غده تیروئید جراحان نهایت دقت را انجام می‌دهند که اعصاب مربوط به تارهای صوتی آسیب نبیند و هیچ جراحی هرگز به این اعصاب آگاهانه صدمه نمی‌زند.
گاهی اوقات حین عمل تیروئید آسیبی به اعصاب وارد نمی‌شود اما با گذشت مدت زمانی از عمل جراحی تیروئید به علل مختلف از جمله خون رسانی ناکافی، التهاب و عفونت بستر عمل، اعصاب آزرده شده و به تدریج صدای بیمار تغییر میکند که البته این موارد خارج از کنترل جراح است.
اگر به عللی همه‌با عمل غده تیروئید ، غده تیروئید برداشته شود بیمار ناگزیر به استفاده از هورمون جایگزین تیروئید تا پایان عمر است، بنابراین افراد بایستی مراقب بزرگی غده تیروئید در ناحیه جلوی گردن باشند و در صورت مشاهده بزرگی مشهود غده تیروئید باید به پزشک مراجعه کنند.
با اینکه بزرگی تیروئید به راحتی قابل مشاهده است، در وضعیت طبیعی به هنگام بلع جابه‌جایی غده تیروئید قابل مشاهده نیست اما به دنبال بزرگ شدن غده تیروئید در هنگام بلع جابه جایی غده تیروئید زیر پوست دیده میشود که این یک یافته غیر طبیعی است و باید توسط پزشک معاینه شود.
ندول‌های تیروئیدی برجستگی در بافت غده تیروئید می باشد که ممکن است تعداد ندول یک یا بیشتر باشد و برحسب آنکه، به هنگام اسکن تیروئید، ماده رادیواکتیو را جذب کند به انواع گرم و سرد تقسیم میشود.
ندول گرم هورمون تیروئید ترشح میکنند اما ندول سرد که ماده رادیو اکتیو را جذب نمی‌کند، غیرفعال است و ترشح هورمون هم ندارد.
با اینکه گاهی یک ندول گرم خودکار شده از مهار خارج میشود و بسیار بیشتر از ترشح طبیعی غده تیروئید هورمون ترشح میکند، در این‌صورت به آن ندول داغ یا HOT گفته میشود و فرد به علائم پرکاری تیروئید دچار میشود.
ندول تیروئید تجمع غیرعادی سلولهای تیروئید در یک ناحیه از غده تیروئید می باشد که ندول تیروئید از جنس بافت تیروئید است و عوامل مختلفی سبب ایجاد آن میشود که خارج از اراده و دخالت بیمار است.
جراحان عمومی مهمترین نگرانی در خصوص ندول‌های تیروئید را سرطانی شدن آنها می دانند که پس از تشخیص وجود ندول در غده تیروئید متخصص غدد مجموعه‌ای از اقدامات تشخیصی را برای شناسایی تغییرات بدخیمی انجام میدهد چرا تشخیص سرطانی بودن ندول تیروئید از طریق معاینه ساده معمولا امکانپذیر نیست.
نمونه‌برداری سوزنی FNA مهم‌رین روش تشخیصی ندول‌های می باشد که این نمونه برای بررسی به آزمایشگاه آسیب‌شناسی ارسال میشود. در ندول‌های سرطانی بسیار کوچک برداشتن همان سمت درگیر تیروئید کفایت میکند، اما اگر اندازه ندول سرطانی از حد معینی بزرگتر باشد کل تیروئید برداشته میشود زیرا بر اساس آمارها دیده شده در این موارد ممکن است در سمت مقابل هم ندول سرطانی میکروسکوپی که در معاینه یا تصویربرداری پیدا نمی‌شود وجود داشته باشد.
کلیه ها مسئول تصفیه کردن مواد زائد از خون هستند. دیالیز عملیاتی است که جایگزینی برای بسیاری از وظائف و مسئولیت های طبیعی کلیه ها می باشد. دیالیز به افراد این امکان را می دهد، با اینکه دیگر کلیه هایشان به خوبی کار نمی کند، بتوانند زندگی خوب و مفیدی را بگذرانند.
بیماران معمولاً زمانیکه مواد زائد بدنشان آنقدر زیاد می شود که به خاطر آن ناراحتی در بدنشان ایجاد میگردد، نیاز به انجام دیالیز پیدا می کنند. سطح مواد زائد معمولاً کم کم در بدن افزایش می یابد. پزشکان مواد شیمیایی مختلفی را در خون اندازه گیری می کنند تا ببینند چه زمان دیالیز برای بیمار لازم می شود. دو مورد از مهمترین مواد شیمیایی موجود در خون که برای این مورد اندازه گیری می شوند، کراتینین و اوره خون است. وقتی مقدار این دو ماده در خون بالا می رود، نشاندهنده این است که توانایی کلیه ها برای تصفیه بدن از مواد زائد پایین آمده است.
دیالیز دو نوع اصلی دارد: ۱- دیالیز خونی ۲- دیالیز صفاقی
در دیالیز خونی یا همودیالیز برای خارج کردن مواد زائد و آب اضافی از بدن به وسیله دستگاه همودیالیز از یک نوع فیلتر خاص استفاده می کنند.
در دیالیز صفاقی از مایعی که با یک لوله پلاستیکی در حفره شکم بیمار قرار داده می شود، مواد زائد و آب اضافی از بدن خارج می شود.
درمان همودیالیز در واحد همودیالیز صورت می گیرد. واحد همودیالیز یک ساختمان خاص است که با دستگاه هایی تجهیز شده است که درمان دیالیز را انجام می دهند.
بیماران باید معمولاً سه بار در هفته به واحد دیالیز مراجعه کنند. برای مثال، شنبه/دوشنبه/چهارشنبه یا یکشنبه/سه شنبه/پنجشنبه. هر جلسه همودیالیز حدود ۲ تا ۴ ساعت طول می کشد.
در
در این عملیات، بیمار ابتدا خود را وزن می کند تا مایع مناسب انتخاب شود آنگاه بیمار ماسکی زده و محل لوله را تمیز میکند. اجازه داده شده مایعی که درحفره پریتوئن بوده خارج شود و یک محلول جدید را مرتبط می کند که به داخل حفره پریتوئن فرستاده شود. این عملیات معمولاً ۳۰ دقیقه زمان می برد .
هر چیزی که وارد معده میشود با آنزیم‌های درون معده مخلوط میگردد تا با اجزا ساده‌تری تجزیه شود. سپس این مخلوط از معده خارج شده و به روده‌ها می‌رود تا از آنجا، مواد غذایی تجزیه شده جذب جریان خون شوند. مواد غذایی تجزیه شده از طریق جریان خون به سرتاسر بدن میروند و در اختیار یاخته‌های بدن قرار می‌گیرند تا در آنها مصرف شده و یا ذخیره شوند. اجزای غذایی که جذب نمی‌شوند از بدن دفع می‌گردند).
انجام عمل
خونریزی داخلی عمل جراحی لاپاروتومی بسته به نوع برش، باعث دسترسی به ارگان‌های مختلف شکمی میشود، از جمله: اندام‌های دستگاه معده از طریق جراحی گفته میشود. ایجاد این راه مصنوعی خارجی با هدف حمایت تغذیه‌ای یا کاهش حجم دستگاه گوارش انجام میشود. به طور معمول عمل جراحی با یک برش بیشتر خواهد بود. ممکن است در روز جراحی بیمار مجبور باشد با مکیدن تراشه‌های یخ تشنگی خود را رفع کند. در اولین روز بعد از جراحی به بیمار اجازه نوشیدن مایعات پیلوروپلاستی(به انگلیسی: pyloroplasty) نوعی عمل جراحی دستگاه گوارش میباشد که در آن به گشاد کردن و ترمیم پیلور پرداخته میشود. با انجام این عمل به تخلیهٔ خونریزی دستگاه گوارشی تحتانی (تغییرمسیر از خونریزی دستگاه گوارش تحتانی) اثر صدمه و آسیب موضعی ایجاد میشود که سبب زخم مخاط دستگاه گوارش میشود.
خونریزی‌های دستگاه گوارش (GIB) به دو دسته با منشأ فوقانی و تحتانی تقسیم میشوند.
جراحی عمومی و لاپاراسکوپی
جراحی سینه
لیفت کردن سینه (ماستوپکسی)
کوچک کردن سینه (ماموپلاستی)
بازسازی سینه در سرطان
بزرگ کردن سینه با پروتز
کوچک کردن سینه در مردان (ژنیکوماستی)
جراحی تنه
لیپوماتیک
لیپوساکشن و لیپولیز
جراحی کوچک کردن شکم (آبدومینوپلاستی)
لیفت بازو و ران
جراحی صورت
جراحی بینی
لیفت ابرو
جراحی صورت
جراحی پلک (بلفاروپلاستی)
جراحی گوش
جراحی عمومی و لاپاراسکوپی
اعمال زیبایی غیر جراحی
کویتیشن
آر اف
ال پی جی
کرایولیپولیز
لیزر
تزریق چربی همگون
تزریق بوتاکس و دیسپورت
تزریق ژل و ژوویدرم
تمامی اعمال
دکتر میرابوالفتحی ، تمامی اعمال جراحی دستگاه گوارش را با استفاده از تکنیک کم تهاجمی لاپاراسکوپی انجام میدهد.بنابراین یک م خوب و کامل با دکتر میرابوالفتحی در فضای صمیمی کلینیک، شما را از مزایای یک جراحی با لاپاراسکوپ اشنا و بهرمند میکند.
بیماران با بیماریهای
۱- بیماران با درد و سردی در دست یا پا
۲- بیماران مبتلا به واریس
۳- بیماران با ورم در دست یا پا
۴- بیماران با تعریق شدید در دستها
۵- بیماران با گزگز و مور مور شدن انگشتان دست یا پا
۶- بیماران با درد ساق پا هنگام راه رفتن
۷- بیماران دیابتی با تاول یا ضایعه در انگشتان
۸- بیماران با زخم مزمن در دست یا پا
۹- بیماران با کم کاری ( نارسایی ) کلیه جهت کارگذاری کاتتر یا فیستول
۱۰- بیماران با سکته مغزی بدلیل تنگی شریان گردن
۱۱- بیماران با سیاه شدن انگشتان دست یا پا
۱۲- بیماران با توده ( غده ) عروقی
۱۳- بیماران با ضایعات پوستی عروقی مثل ماه گرفتگی
۱۴- بیماران با ادم لنفاوی ( پافیلی )
۱۵- بیماران دچار ه شدن خون در سیاهرگها ( ترومبوز وریدی )
۱۶- بیماران دچار ه شدن خون در سرخرگها ( آمبولی شریانی )
۱۷- بیماران دچارتوده نبض دار ( انوریسم )
۱۸- بیماران با تنگی شریان کلیه
۱۹- بیماران دچار درد شکم بعد از غذاخوردن و لاغری بدلیل تنگی عروق روده
۲۰- بیماران با درد های مبهم لگن هنگام اجابت مزاج یا تماس جنسی ناشی از احتقان وریدهای لگن
فوق تخصص قلب و عروق: درمان بیماریهای قلب و عروق خونی، انجام آنژیوگرافی، اکو و نیز تعیین موارد لازم برای عمل
نتایج یک آزمایش نشان میدهد که بسته شدن عروق تنها از رژیم غذایی ناشی نمی‌شود بلکه باکتری‌های دهان و روده هم در این زمینه نقش دارند.
به گزارش ایسنا، بر اساس این بررسی مولکول‌های چربی موجود در پلاک‌ها که در عروق جمع میشوند و خطر حمله قلبی و سکته مغزی را افزایش می‌دهند از باکتری‌هایی که در دهان و روده وجود دارند نیز ناشی میشوند و وجود آنها تنها به نوع خوراکی‌های مصرفی فرد ارتباط ندارد.
متخصصان علوم پزشکی آمریکا اظهار داشتند: این یافته‌ها میتواند توضیح دهد چرا بیماری لثه اغلب با تصلب شرایین مرتبط است؛ بیماری که در آن مولکول‌های چربی، کلسیم، کلسترول و دیگر ترکیب‌های خون، پلاک‌ها را در جداره عروق تشکیل می‌دهند.
با شکل گیری پلاک‌ها، عروق سفت و سخت و باریک شده و در نتیجه جریان خون حامل اکسیژن به اعضا و بافت‌های حیاتی بدن کند میشود. این وضعیت میتواند به حمله قلبی، سکته مغزی و دیگر مشکلات جدی سلامت و حتی مرگ منجر شود.
همچنین سیستم ایمنی نیز در این زمینه نقش دارد. سلولهای ایمنی می‌توانند به جداره عروق خونی چسبیده و رسوب چربی را تغذیه میکنند که این وضعیت به التهاب و سفت شدن ماهیچه‌های نرم دیواره رگ منجر شده و به شکل‌گیری پلاک‌ها کمک میکند.
به گزارش مدیکال نیوز تودی، متخصصان این فرض را مطرح کرده‌اند که تجمع مولکول‌های چربی یا لیپیدها که به تصلب شرایین کمک میکند از مصرف خوراکی‌های سرشار از چربی و کلسترول ناشی میشود. هر چند شواهد فزاینده‌ای وجود دارد که نشان میدهد که این همه ماجرا نیست و همیشه تنها دلیل بروز این عارضه عروقی رژیم غذایی نیست. به طور مثال برخی از افراد به رغم مصرف خوراکی‌های سرشار از چربی و کلسترول به بیماری قلبی مبتلا نمی‌شوند.
بسیاری از افراد احساس درد و توده بودن در گردن شان را دارند اما هیچ گاه این حس را مهم نمی پندارند.
کیست‌ها و ناهنجاری‌های عروقی به عنوان عوامل مادرزادی ایجاد توده‌های گردنی می باشند؛ غده‌های لنفاوی گردن بر اثر عفونت بزرگ شده، به صورت توده‌هایی در گردن قابل لمس هستند.
وده‌های گردنی ۳ علت مادرزادی، عفونی و سرطانی دارند.
کیست‌ها و ناهنجاری‌های عروقی به عنوان عوامل مادرزادی ایجاد توده‌های گردنی می باشند و غده‌های لنفاوی گردن بر اثر عفونت بزرگ شده، به صورت توده‌هایی در گردن قابل لمس هستند.
شایع‌ترین علل عفونی ایجاد توده در گردن را لوزه‌ها، دندان‌ها و سینوس‌ها، ابتلا به بیماری سل و توکسوپلاسموز (بیماری عفونی که افراد در معرض تماس با گربه به آن مبتلا میشوند) شامل می شوند.
سرطان‌های بدخیم به ۲ صورت اولیه و ثانویه ظهور می‌یابند که نوع اولیه آن شامل سرطان غدد تحت فکی، تیروئید و غدد لنفاوی است.
از سرطان‌های حفره دهان، حنجره، بینی، سینوس‌ها، معده و سرطان نازوفارنکس ـ منطقه بالای حلق ـ به عنوان موارد ثانویه سرطان می باشند.
از کیست ها و ناهنجاری های عروقی به عنوان عوامل مادرزادی ایجاد توده های گردنی نام می برند. در مواردی، غده های لنفاوی گردن بر اثر عفونت بزرگ شده، به صورت توده هایی در گردن قابل لمس هستند. از نظر اندازه، توده های بالاتر از یک سانتیمتر در گردن به بررسی نیاز دارند و در اطفال و سنین بالای ۵۰ سال به دلیل زیاد بودن بدخیمی از اهمیت بیشتری برخوردارند. از سوی دیگر عفونت های گوش، هنوز شایع ترین علل ناشنوایی یا افت شنوایی در کشور به شمار می رود. از سال ها پیش در ایران (به عنوان اولین کشور خاورمیانه) با انجام جراحی های کاشت حون به بخش وسیعی از ناشنوایان مادرزادی کمک شده و هم اینک شاهد نتایج مثبت و قابل قبول این اعمال هستیم به گونه ای که بسیاری از کودکانی که در دهه اخیر با این جراحی تحت عمل قرار گرفته اند، امروز نه تنها در مراکز ناشنوایان نگهداری نمی شوند بلکه همانند هم سن و سالان خود به دبستان، دبیرستان و دانشگاه می روند و گروهی هم از دانشگاه ها در رشته های مختلف فارغ التحصیل شده اند.
شایع ترین علل عفونی ایجاد
اگر وزنتان بالا رفته و هایتان بزرگ شده اند گناه وزن اضافی را به گردن آنها نیندازید. یک جفت سایز یک چهارم A پوند، سایز B نیم پوند، سایز C سه چهارم پوند وD یک پوند وزن دارد.
۳- پوست : پوست ناحیه به خاطر کشیده شدن آن بسیار نازکتر از پوست بقیه بدن است و به همین خاطر سریعتر دچار خشکی می شود. حتما با استفاده از یک کرم سفت کننده ها را مرطوب نگهدارید. این کرمها باعث تحریک کولاژن و الاستین شده و حاوی عنصر ضد اشعه ماوراء بنفش و عنصر رتینول (ضد چروک) هستند. در عین حال از کرمهای مرطوب کننده معمولی مثل وازلین و آکوافور هم غافل نشوید.
تقریبا همه زنها چند تاری مو (بین ۲ تا ۱۵ تار) روی
اندازه و شکل نوک آدمها با هم تفاوت دارد. جهت آنها هم متفاوت است. نوک می تواند سر بالا، سرپایین، به چپ، یا به راست باشد. حتی جهت نوک دو بعضی از زنها با هم متفاوت است. همه این ها بستگی به نوع رشد هاله تیره دور نوک دارد.
تغییر در میزان هورمونهای بدن باعث تغیر حالت مداوم ها است. در روزهای اول پس از عادت ماهانه به خاطر توازن هورمونها بافت از همیشه نرم تر است. در میانه دوره به خطر هورمون استروژن ها حساستر می شود و بالاخره در هفته قبل از عادت ماهانه به خاطر میزان بالای پروژسترون ها متورم و کمی دردناک می شود. در ای حالت اگر خیلی اذیت می شوید می توانید از یک مسکن استفاده کنید و مصرف چای و قهوه را کم کنید.
اگر نوبت معاینه هایتان رسیده است، بهترین موقع همان هفته اول پس از عادت ماهانه است چون پوست نرمتر است و اگر غده یا رشد غیر عادی وجود داشته باشد تشخیص راحت تر است.
تابحال حدود ۲ میلیون زن در آمریکا هایشان را جراحی پلاستیک کرده اند و هر سال هم ۲۵۰ هزار نفر به این تعداد افزوده می شود. متوسط سن نی که جراحی می شوند ۳۴ است. ۹۰ درصد پس از زایمان این کار را می کنند و اکثرا دو سایز هایشان را بزرگ می کنند. حدود ۶ درصد از کسانی که جراحی می شوند ناراضی هستند و برای دستکاری مجدد یا برداشتن ژلاتین دوباره زیر تیغ می روند.
تقریبا در ۱۰ درصد از موارد ژلاتین تخت می شود یا نشتی می کند و یا باعث چروک شدن می شود و باید جایگزین یا کلا برداشته شود. مشکل دیگر سفت شدن بافت زخم مانند دور ژلاتین است که مستم یک جراحی مجدد است. در ضمن همیشه خطر عفونت و خونریزی پس از جراحی هم هست.
حتی از زیر سینه بند هم امکان آفتاب سوختگی هست. سینه بند فقط به اندازه یک کرم ضد آفتاب با SPF پنج تا هفت عمل می کند. حتما اگر قصد دارید به ساحل دریا بروید یا حمام آفتاب بگیرید از یک کرم ضد آفتاب با SPF حداقل ۱۵ و محافظ ماوراء بنفش (نوع AوB) استفاده کنید وگرنه دچار چروک زود رس و لکه های قهوه ای خواهید شد.
درمان و جراحی زخم
به طور عادی، اگر پای ما صدمه ببیند یا عفونتی به وجود بیاید، درد برای ما هشداری است تا برای شرایط خطر آماده باشیم و سریعتر به پزشک مراجعه کنیم. در دیابت اعصاب پا تحت تاثیر قرار می‌گیرد و درد کمتری در پاها احساس میشود. یعنی افراد دیابتی ممکن است درد ناشی از یک بریدگی کوچک یا تاول را، احساس نکنند.
احساس کرختی یا سوزن سوزن شدن میتواند نشان عدم خونرسانی کافی عضو باشد.
– در دیابت، عروق پا نیز تحت تاثیر قرار می‌گیرند و سخت و تنگ میشوند. بنابراین حجم خون کمتری را به سمت پاها هدایت میکنند.
– از نشانه‌های اختلال در خونرسانی پا، سرد شدن، رنگ پریدگی و کبود شدن پاها خصوصا انگشتان است.
– بریدگی‌ها اگر درمان نشوند، عفونت کرده و میتواند باعث سیاه شدن (گانگرن) پا شود. سیاه شدن پا ضایعه‌ای است که در صورت عدم درمان منجر به قطع کردن پا میشود، تا آسیب به بخش‌های بالاتر و سالم‌تر منتقل نشود.
در بیماران دیابتی که اعصاب و عروق با هم درگیرند، حتی زخم‌های کوچک هم باید مهم تلقی شوند، چون ممکن است سریعا عفونت گسترش پیدا کرده و تمام طول پا و حتی کل بدن را درگیر کند.
– قرمزی، تعریق و داغ شدن پا از نشانه‌های عفونت هستند. وقتی خون کمتری به پا برسد، پا به اندازه کافی اکسیژن و غذا دریافت نمی‌کند و نمی‌تواند در مقابل عفونت‌ها جنگیده و خوب ترمیم شود.
– مهمترین روش برای پیشگیری از آسیب پاها، حفظ سطح قند خون در محدوده طبیعی، تغذیه صحیح، ورزش و رعایت بهداشت فردی است.
اگر شما یک بیمار دیابتی هستید، حتما روزانه پاهایتان را معاینه کنید تا مشکلات کوچک را بیابید و اجازه ندهید به آسیبهای جدی تبدیل شود. با روشهای ساده شست‌وشو و درمان‌های موضعی، می‌توانید آنها را رفع کنید.
شریان های کاروتید داخلی، خون غنی از اکسیژن را به مغز شما منتقل می کنند. شریان های کاروتید خارجی خون غنی از اکسیژن را به صورت، پوست سر و گردن می رسانند.
گرفتگی عروق کاروتید بیماری جدی است زیرا می تواند باعث سکته مغزی شود. اگر جریان خون به مغز شما متوقف شود، سکته مغزی رخ می دهد. اگر جریان خون بیش از چند دقیقه قطع شود، سلول های مغز شروع به مردن می کنند و بخش هایی از بدن که در کنترل این سلول ها هستند از کار می افتند. سکته مغزی می تواند باعث آسیب مغزی ماندگار شود. ناتوانی دراز مدت، مانند مشکلات بینایی یا گفتاری یا فلج (عدم توانایی حرکت دادن اندام) یا مرگ از عوارض جانبی سکته مغزی است.
برای اطلاع از علل، عوامل خطر، نشانه ها، تشخیص و روش های درمان گرفتگی عروق کاروتید با ما تا انتهای این مطلب مجله پیام سلامت همراه شوید.
به نظر می رسد گرفتگی عروق کاروتید هنگامی شروع می شود که آسیب به لایه های داخلی شریان های کاروتید رخ دهد. عوامل عمده ای که باعث آسیب می شوند عبارتند از:
سیگار کشیدن
سطح بالایی از چربی های خاص و کلسترول در خون
فشار خون بالا
سطح بالای قند در خون به دلیل مقاومت به انسولین یا دیابت
هنگامی که آسیبی در بدن اتفاق می افتد، بدن شما فرایند بهبود را آغاز می کند. این فرایند ممکن است موجب ایجاد پلاک شود و به شریان ها آسیب برساند. پلاک موجود در یک شریان می تواند جدا شده و در جریان خون حرکت کند. اگر تکه های پلاکت ها به محل آسیب برسانند ممکن است با هم ترکیب شوند و ه خون ایجاد کنند.
ایجاد لکه های پلاک یا خون می تواند به شدت شریان ها را محدود یا مسدود کند. این گرفتگی، جریان خون غنی از اکسیژن را که به مغز متصل می شود قطع کرده و موجب سکته مغزی می شود.
عوامل اصلی خطر
با وجود این بیماری سطح قند خون بدن خیلی بالا است. زیرا بدن انسولین را به اندازه کافی تولید نمی کند یا انسولین را به درستی مصرف نمی کند. افرادی که مبتلا به دیابت هستند، نسبت به افرادی که دیابت ندارند، چهار برابر بیشتر به گرفتگی عروق کاروتید مبتلا می شوند.
افرادی که سابقه خانوادگی آترواسکلروز دارند، بیشتر احتمال دارد که به بیماری شریانی کاروتید مبتلا شوند.
فشار خون بالا به فشاری گفته می شود که به صورت مداوم بیش از ۱۴۰/۹۰ میلی متر جیوه است. اگر دیابت یا بیماری مزمن کلیوی دارید، فشار خون بالای ۱۳۰/۸۰ میلی متر جیوه یا بالاتر پرفشاری تعریف می شود. (میلی متر جیوه واحد مورد استفاده برای اندازه گیری فشار خون است.)
نشستن بیش از حد و عدم انجام فعالیت های هوازی می تواند سایر عوامل خطر گرفتگی عروق کاروتید مانند کلسترول خون، فشار خون بالا، دیابت و اضافه وزن و چاقی را بدتر کند.
سندرم متابولیک نام یک گروه از عوامل خطر است که خطر ابتلا به سکته مغزی و سایر مشکلات مانند دیابت و بیماری قلبی را افزایش می دهد. پنج عامل خطر سندرم متابولیک عبارتند از:
چاقی شکمی
تری گلیسیرید بالا (نوعی از چربی موجود در خون)
کلسترول HDL پایین
فشار خون بالا
قند خون بالا
اگر حداقل سه مورد از این عوامل خطر متابولیک را دارید، یعنی به سندرم متابولیک مبتلا هستید.
آسیب‌شناسی تنگی آئورت شامل فرآیندهایی شبیه به آترواسکلروز عروقی است بنابراین تمام عوامل خطر بیماری عروقی قلب، جز عوامل خطر بیماری تنگی آئورت محسوب می شوند.
سیر طبیعی تنگی آئورت شامل یک دوره نهفته طولانی است که طی آن تشدید پیشرونده انسداد خروجی بطن چپ منجر به تغییرات هیپرتروفیک در بطن چپ میشود. با کاهش سطح دریچه آئورت به کمتر از نصف اندازه طبیعی آن، اختلاف فشار قابل‌توجهی بین بطن چپ و آئورت صعودی (در اکوکاردیوگرافی یا اندازه‌‌گیری مستقیم حین کاتتریزاسیون قلبی) ایجاد میشود. این تغییر بیانگر افزایش جبرانی فشارهای بطن چپ است که به حفظ فشار سیستمیک مناسب کمک میکند. یکی از پیامدهای این وضعیت، بروز هیپرتروفی ( افزایش ضخامت عضله قلبی) بطن چپ و سپس اختلال کارکرد دیاستولی و افزایش مقاومت در برابر پر شدن بطن چپ است. بنابراین، برای پرشدگی کافی بطن چپ در دیاستول و کمک به برقراری حجم ضربه‌ای کافی، باید انقباض دهلیز چپ با قدرت انجام گیرد. افزایش قدرت انقباض کلی میوکارد و تقویت پیش بار با افزایش انقباض دهلیزی سبب حفظ کارکرد سیستولی بطن چپ میشود و در واقع بیمار در وضعیت بی‌علامت باقی می‌ماند.
طی دوران نهفته بدون علامت، هیپرتروفی بطن چپ و تقویت پیش‌بار توسط دهلیز، افزایش پس‌بار ناشی از
نقص به وجود آمده در کارکرد سیستولی، چه به تنهایی و چه همراه با اختلال کارکرد دیاستولی، ممکن است به بروز بالینی نارسایی قلب منجر شود. همچنین هیپرتروفی پیشرونده بطن چپ بر اثر تنگی آئورت منجر به افزایش نیاز میوکارد به اکسیژن ( و در نتیجه ایسکمی قلبی) میشود؛ همزمان، هیپرتروفی میوکارد ممکن است موجب فشار بر روی شریانهای کرونری داخل عضله قلب شود که مسئول خونرسانی هستند و این میتواند حتی در غیاب بیماری عروق کرونر، سبب بروز آنژین (درد قلبی) شود. به علاوه، با شدت یافتن تنگی آئورت، برون‌ده قلب دیگر با فعالیت کردن افزایش بیشتری پیدا نمی‌کند. در این شرایط، افت مقاومت عروق سیستمیک که به طور طبیعی با انجام فعالیت ایجاد میشود ممکن است موجب افت فشارخون و سنکوپ فعالیتی شود. بروز برخی آریتمی ها می تواند موجب سنکوپ استراحتی شود.
اگر بدانید که سیستم دفاعی بدن برای مبارزه با عفونت‌ها از مکانیسمی کمک می‌گیرد که حاصل آن تجمع گلبول‌های سفید خون درغدد لنفاوی بدن است،دیگر از بزرگ و دردناک شدن این غده‌ها که بیشتر در ناحیه گردن، زیر بغل و کشاله ران تجمع دارد، نگران نمی‌شوید. البته غدد لنفاوی در پاسخ به عفونت در ناحیه‌ای دورتر متورم میشود. مثلا عفونت شست پا یا دست ممکن است به ورم غدد لنفاوی زیر بغل و کشاله ران منجر شود.
نکته مهمی که میتواند ترس از
دکتر عبدی در گفت‌و‌گو با جام‌جم بزرگی غدد لنفاوی زیر فکی و گردنی زیر دو سانتیمتر را در کودکان به‌دلیل ابتلای مکرر به سرماخوردگی و گلو‌دردهای چرکی طبیعی می‌داند و تاکید میکند: تورم غدد لنفاوی در کودکان معمولا نگران‌کننده نیست، حتی تورم غدد لنفاوی زیر بغل و کشاله ران نیز در افراد جوان به دلیل بی‌توجهی نسبت به بروز زخم‌های ناشی از فعالیت‌های شغلی در ناحیه دست و پاها زیاد اتفاق می‌افتد. چرا که معمولا تورم غدد لنفاوی معمولا در نواحی اطراف و کمی دورتر از ناحیه آسیب‌دیده بدن رخ میدهد. البته این تورم‌ها در صورتی که جراحتی در بدن وجود داشته باشد و با تب و کم خونی نیز همراه نباشد، بی‌خطر تلقی میشود.
جالب است بدانید که بیش از دوسوم غدد لنفاوی به علت‌هایی که تشخیص داده نمی‌شود، متورم میشود. در بقیه موارد نیز بیماریهای عفونی که شایع‌ترین آن بیماریهای ویروسی چون سرماخوردگی، آنژین چرکی گلو، بیماریهای انگلی ناشی از مصرف گوشت‌های نیمه پخته در انواع کباب‌ها و نیز بیماریهای منتقل شده از حیواناتی چون گربه به انسان است. حتی بیماری‌هایی چون سل و سیفلیس نیز میتواند با عوارضی چون ورم غدد لنفاوی گردن و ران همراه باشد.
دکتر عبدی با تاکید بر اینکه ارزیابی اولیه
این متخصص بیماریهای عفونی با اشاره به اینکه غدد لنفاوی دو دسته است و به غدد لنفاوی محیطی چون گردن، زیر بغل و ران پا و غدد مرکزی چون غدد لنفاوی طحال، شکم و قفسه سینه تقسیم میشود، می‌گوید: بررسی غدد لنفاوی مرکزی نیز در صورتی که تورم غدد لنفاوی محیطی بدون علت و نشانه‌های شایع باشد و شخص نیز بیش از ۵۰ سال داشته باشد از طریق سونوگرافی و نمونه‌برداری ضروری است؛ زیرا بزرگ شدن غدد لنفاوی طحال، قفسه سینه یا شکم در برخی موارد میتواند نشانه‌ای از بیماریهای خطرناک و بدخیم باشد.
از آنجاکه تورم غدد لنفاوی معمولا ناشی از یک عفونت است، درمان آن به درمان عامل بیماری مربوط میشود. یعنی با درمان گلو دردهای چرکی، سرماخوردگی و زخم‌هایی که ممکن است در ناحیه دست و پا ایجاد شده باشد،
ورم و بزرگ شدن غدد لنفاوی در قسمت های گردن، زیر بغل، زیر چانه و کشاله ران دیده می شود.
در برخی موارد، گذشت زمان و کمپرس گرم (مثل حوله گرم) باعث بهبودی این ورم می شود. درمان بزرگی و ورم غدد لنفاوی عفونی بستگی به علت آن دارد.
دستگاه لنفاوی بدن شامل مجموعه ای از اندام ها (مثل طحال و غده تیموس)، رگ ها و تعداد زیادی غده یا گره لنفاوی است که در سراسر بدن وجود دارند (تصویر پایین).
غدد لنفاوی بیشتر در ناحیه سر و گردن وجود دارند. غدد لنفاوی که به طور مکرر دچار ورم می شوند، در این قسمت ها و نیز در زیر بغل و کشاله ران قرار دارند.
ورم و بزرگ شدن غدد لنفاوی نشان می دهد در یک محل از بدن، چیزی اشتباه است. وقتی برای اولین بار غدد لنفاوی ورم می کنند، شما متوجه علائم زیر می شوید:
– درد و سوزش غدد لنفاوی
– ورم و بزرگ شدن غدد لنفاوی به اندازه یک نخود یا لوبیا
بیشترین علت ورم غدد لنفاوی، ابتلا به یک بیماری عفونی به خصوص یک عفونت ویروسی مثل سرماخوردگی است
بسته به علت ورم غدد لنفاوی، علائم زیر نیز مشاهده می شوند:
– آبریزش بینی، گلودرد، تب و سایر علائم عفونت دستگاه تنفسی فوقانی
– ورم کلی غدد لنفاوی در سرتاسر بدن که می تواند نشان دهنده ابتلا به یک بیماری عفونی مثل ایدز، مونونوکلئوز و یا یک اختلال خودایمنی مثل لوپوس یا آرتریت روماتوئید باشد.
– ورم دست یا پا نشان می دهد ورم یک غده لنفاوی خیلی دور از سطح پوست که حس نمی شود، باعث انسداد و گرفتگی سیستم لنفاوی بدن شده است.
– رشد سریع، دائمی و شدید غدد لنفاوی می تواند علامت تومور باشد.
– تب
– تعریق شبانه (عرق کردن در خواب شب)
ورم
اما اگر این مشکل شما را نگران کرده است و یا اگر ورم غدد لنفاوی شما ویژگی های زیر را دارد، نزد پزشک بروید:
– غدد لنفاوی بدون دلیل مشخصی ورم کنند.
– غدد لنفاوی به مرور بزرگ تر می شوند و یا این ورم دو تا چهار هفته ادامه دارد.
– موقع فشار دادن غدد احساس می کنید سفت هستند و یا حرکت نمی کنند.
– ورم غدد لنفاوی با تب، تعریق در خواب شب یا کاهش وزن بی دلیل همراه است.
– ورم غدد لنفاوی با گلودرد، یا سختی قورت دادن غذا یا دشواری نفس کشیدن همراه است.
اغلب
خمیده کردن سر رو به جلو و انجام کار های طولانی مثل مطالعه ، کار ، تماشای تلویزیون ، مکالمه ی تلفنی و…بدون دقت و در وضعیت های بد بدن هم ازعلت های شایع گردن درد می باشد.
استفاده از بالش های خیلی بزرگ و بلند ، یاخیلی کوتاه ، خوابیدن روی شکم در حالی که گردن کاملا چرخیده یا پائین افتاده است ، گذاشتن سر بر روی دست ها یا آرنج ( اصطلاحا وضعیت متفکرانه ) برای مدت زیاد ، کار طولانی مدت در حالت ایستاده مثلا نقاشی سقف ، یا ورزش های سنگین دست ها یا شانه ها و سایر کارهائی که درسطحی بالاتر از بدن هستند و تمرکز بیش از حد نیز باعث
فشار بیش از حد می تواند یک یا چند گروه از عضلاتی را که سر ، گردن و شانه ها را به هم مرتبط کرده اند درگیر کند و بصورت سفتی و دردناکی آنها تظاهر کند.
دردهای ریشه ای یا انتشاری معمولا در ناحیه دست احساس می شوند یعنی می توانند در شانه، بازو، ساعد و کف دست باشند.
این نوع درد در بالای دست به صورت احساس برق گرفتگی و کوفتگی است و هرچه بیشتر به نوک انگشتان نزدیک تر می شویم، از میزان آن کاسته و علایم بی حسی آشکار می شود یعنی وقتی بین انگشت سبابه و شست بیمار کاغذی قرار می دهیم، به راحتی می توانیم کاغذ را از بین انگشتانش خارج کنیم.
پزشک از روی انگشت بی حس شده می تواند پی ببرد که آسیب به کدام ریشه عصبی وارد شده است. مثلا بی حسی انگشت وسط به معنای صدمه روی ریشه هفتم و بی حسی انگشت کوچک، نشانه صدمه به ریشه هشتم گردن است.
سندرم دنده گردنی به علت رشد مادرزادی بیش از حد استخوانی در زایده عرضی مهره گردنی ۷ می باشد . این وضعیت در اغلب موارد بویژه در جوانان موجب بروز علائم بالینی نمی شود اما در سنین بالاتر که بتدریج شانه ها افتاده تر می شوند ممکن است موجب علائم بالینی شود .
دنده گردنی در بسیاری از موارد بی علامت می باشد .
اما در موارد علامتدار علایم به صورت زیر دیده می شوند :
*علائم عصبی : شامل علائم حسی و حرکتی می باشند . علائم حسی شامل درد و احساس کرختی و گزگز در ساعد و دست می باشد که در سمت داخلی ساعد مشخص تر بوده اغلب با تغییر دادن وضعیت بازو به طور موقت برطرف می شود .
علائم حرکتی نیز به صورت ضعف پیشرونده دست به همراه اشکال در انجام حرکات ظریف می باشد . علاوه بر این ممکن است عضلات دست دچار آتروفی (تحلیل ) شوند .
*علائم عروقی : بصورت سیاه شدن نوک انگشتان دست تا سیاه شدن ساعد می باشد . نبض شریان مچ دست ممکن است ضعیف بوده یا آنکه وجود نداشته باشد .
۱ ) در موارد خفیف و متوسط :
تجویز ورزش های مناسب برای تقویت عضلات ناحیه گردن و شانه
داروهای برطرف کننده درد و بی حسی و گزگزتوسط متخصص طب فیزیکی
فیزیوتراپی جهت کاهش درد و بهبود علایم بیماری
۲ ) در مواردی که بیمار به درمان های فوق جواب ندهد و یا علایم از ابتدا بسیار شدید و ناتوان کننده باشد می توان جراحی برای برداشتن زایده استخوانی را در نظر گرفت
گروهی از دانشمندان انگلیسی در بررسی های خود نشان داده اند که مصرف برخی از داروهای ضد دیابت می تواند خطر انسدادهای قلبی عروقی را افزایش دهد.
به گزارش پایگاه خبر رسانی مهر، دانشمندان انگلیسی که نتایج بررسی های خود را در مجله “درمان دیابت” منتشر کرده اند، اظهار داشته اند که دو داروی “آوادیا” و “آکتوس” که سال گذشته برای بیماران دیابتی مبتلا به اضافه وزن تجویز می شد، پس از ۲۶ ماه مصرف در یک پنجاهم بیماران باعث بروز
سرپرست دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان اینکه ۹۴ درصد انسدادهای عروقی و شریانهای چشم که میتواند باعث کاهش دید و یا نابینایی در بیمار شود ناشی از فشار خون است، اظهارکرد: دیابت، بیماریهای خونی و بیماریهای بافت ایمنی از دیگر عواملی هستند که باعث انسدادهای عروقی و شریانی چشم میشوند.
به گزارش خبرنگار «سلامت» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، دکتر محمدرضا منصوری در همایش فشار خون که صبح امروز در سالن آمفی تئاتر دانشگاه علوم پزشکی تهران برگزار شد، با بیان اینکه آمار فشار خون و دیابت نه تنها در ایران بلکه در تمام دنیا در حال افزایش است، عنوان کرد: زندگی بی‌تحرک و نوع غذاهایی که مردم مصرف میکنند در راس عوامل ابتلا به این دو بیماری خطرناک است.
وی ادامه داد: آمار دیابت در ایران بالاست و در استان یزد به ۱۴ درصد می‌رسد این در حالی است که آمار مبتلایان به دو بیماری دیابت و فشارخون در کشور حدود هفت درصد است.
این متخصص چشم با بیان اینکه فشار خون بر روی تمام ارگان‌های بدن از جمله چشم اثر می‌گذارد، گفت: شبکیه که حیاتش از طریق یک بافت عروقی تامین میشود از ابتلا به فشار خون بیشترین آسیب را می‌بیند.
وی با بیان اینکه تنگی عروق چشمی اولین عارضه‌ای است که در فشار خون نوع اول به وجود می‌آید، اظهارکرد: در مراحل پیشرفته‌تر خونریزی‌های نقطه‌ای، کاهش دید و نابینایی به سراغ فردی که مبتلا به فشار خون است خواهد آمد.
منصوری افزود: بسیاری از اوقات انسداد عروقی در هنگام شب اتفاق می‌افتد که علت آن کاهش فشار خون در ساعات پایانی روز است.
سرپرست دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان اینکه پس از بروز
منصوری ضمن تاکید بر اینکه همواره پیشگیری بر درمان مقدم است، اظهارکرد: مسلما یکی از راهکارهای مهم پیشگیری از بروز انسدادهای عروقی چشم کنترل فشار خون است. البته لازم است در این خصوص فرهنگ‌سازی صورت پذیرد که امر دیر بازدهی است اما با استمرار آموزش و اطلاع رسانی میسر میشود.
توانمندی متخصصان مشهدی در تشخیص مشکلات عروق مغزی به روش آنژیوگرافی
متخصصان دانشگاه علوم پزشکی مشهد موفق به تشخیص مشکلات و انسدادهای عروق مغزی به روش آنژیوگرافی شدند.
استادیار گروه نورولوژی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به اینکه استفاده از روش آنژیوگرافی به صورت گروهی و مشارکت با گروه مغز و اعصاب و آنژیوگرافی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام می شود اظهار داشت: در این روش با استفاده از آنژیوگرافی می توان عروق مسدود شده را شناسایی و درمان کرد.
دکتر پیام ساسان نژاد با اشاره به اینکه برای شناسایی و تشخیص آسیبهای مغزی از روشهای سی تی آنژیوگرافی، ام ار آنژیوگرافی و سونو آنژیوگرافی نیز استفاده می شود، خاطر نشان کرد: روش آنژیوگرافی عروق مغزی با توجه به شرایط بیمار و میزان تنگی های عروقی مورد استفاده قرار می گیرد و این روش اقدامی مطمئن برای تشخیص انسدادهای مغزی به شمار می رود.
وی با اشاره به اینکه دانشگاه علوم پزشکی مشهد پس از تهران دومین مرکز کشور به شمار می رود که از این روش استفاده می کند اظهار داشت: تشخیص مشکلات عروق مغزی به روش آنژیوگرافی در حال حاضر در کشورهای اروپایی و آمریکایی و در خاورمیانه نیز تنها در کشور ترکیه مورد استفاده قرار می گیرد.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با بیان اینکه این اقدام در حال حاضر در بیمارستان امام رضا(ع) مشهد با توجه به دستگاههای آنژیوگرافی پیشرفته موجود در این بیمارستان انجام می شود خاطر نشان کرد : با گسترش این روش علاوه بر تشخیص
گفتنی است: مرکز آموزشی پژوهشی و درمانی امام رضا(ع) به عنوان بزرگترین بیمارستان کشور در حال حاضر با دارا بودن دو دستگاه آنژیوگرافی پیشرفته و مطابق با استانداردهای جهانی در دو بخش مجزا روزانه علاوه بر ارائه خدمات به بیماران مجاور به بیماران زائر از دیگر استانهای کشور نیز خدمات ارائه می دهد